الوپسی اریاه تا- قسمت دوم

عوارض جانبی

واکنش های مورد نظر و اصلی پاسخ به درمان در این روش ، شامل واکنش های خفیف اگزما و بزرگ شدن گره های لنفاوی پشت گوشی می باشند معمولا اگر بیماران اطلاع یابند که این واکنش ها برای اثر درمانی مطلوب می باشد بخوبی تحمل می کنند عوارض جانبی ناخواسته در ۲-۵% از بیماران وجود داشته است (   ۱۹۹۶  Hoffmann and Happle). واکنش های تاولی گاهی اوقات در آغاز درمان قبل بدست آوردن غلظت مناسب داروی فرد رخ می دهد.

انتشار درماتیت تماس آلرژیک واکنش هایی مانند کهیر و یا واکنش اریتما مولتیفرم مانند ممکن است اتفاق بی افتد اما می تواند با کورتیکواستروئید های موضعی با موفقیت درمان شود . اختلالات رنگدانه مانند هیپرپیگمانتاسیون بعد از التهاب با لکه های زیاد هیپر پیگمانتاسیون بخصوص در بیماران با پوست تیره دیده شده است اما پس از قطع درمان در مدت ۱ سال در اکثر موارد مشاهده شده است (۱۹۹۲ Van der Steen and Happle1996 Hoffmann and Happle) جدا از این عوارض حاد و تخت حاد ، در سراسر جهان با بررسی حدود ۱۰۰۰۰ بیمار از جمله کودکان هیچ عوارض جانبی طولانی مدت پس از ۲۰ سال از درمان ۲۳ dcp سال برای SADBE گزارش نشده است با این حال باید در نظر داشته باشید که مواد درمانی DCP و SADBE مورد تایید نمی باشد.

آزمایش های بالینی

بیش از ۲۵ مطالعه برای تست اثر درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) با حساس کننده های تماسی انجام گرفته است . مهم ترین و شاخص ترین مطالعات کنترل شده در مقایسه با مطالعات درمانی کوتیکواستروئید و PUVA ذکر شده است اکثر مطالعات درمانی با حساس کننده های تماس کنترل شدند در بسیاری از آن ها از طرف درمان نشده پوست سر به عنوان بخش کنترل استفاده شد . موقع مقایسه میزان پاسخ به دست آمده در روش درمانی مختلف باید در نظر داشت که رشد مجدد خود به خود در این کنترل حذف شدند با مطالعات در بیماران اما در آن هایی که کنترل نداشتند میزان پاسخ به درمان با حساس کننده های تماسی بین ۲۹% و ۷۸% متفاوت است . تفاوت های در بخشی بخاطر میزان و دوره ی بیماری مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) قبل از درمان بر اساس مطالعه ی پرسشنامه ای که از هر بیمار در دست است و یا این تفاوت ها را با توجه به روش درمانی می توان توضیح داد با این حال میزان پاسخ متوسط تمام مطالعات ۴۹% بوده است حساس کننده های تماس یک ابزار موثر در درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) می باشد.

درمان یک جانبه همره یک بخش بدون درمان به عنوان کنترل (UTL)

نحوه عمل

نحوه عملکرد درمان با حساس کننده های تماسی تا کنون شناخته نشده است . مطالعات نشان داده که درمان با حساس کننده های تماسی ، ترکیب و محل ارتشاح پریفولیکولار در انسان و در مدل موش C3H/HEJمانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) را تغییر می دهد (۱۹۹۹ Freyschmidt paul et al 1986 Happle et al ) در موش و انسان محلی سازی ارتشاح التهابی یک تغییر مکان از پریبولار قبل از درمان به درم فوقانی پس از درمان را نشان می دهد با این حال در مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) انسانی نسبت تغییرات CD4:CD8 از قبل درمان ۴:۱ به بعد از درمان ۱:۱ می باشد. در حالی که در موش درمان موفق با حساس کننده های تماسی با افزایش تعداد سلول های CD4 و کاهش تعداد سلول های CD8 مرتبط می باشد. هافمن و همکاران نشان دادن که پس از درمان با حساس کننده های تماسی بیان Mrna ی ifn-y کاهش یافته در حالی که بیان il-10 افزایش می یابد (۱۹۹۴ Hoffmann et al ) این که آیا این تغییر وابسته به th1-th2 یا اینکه آیا بدلیل معرفی سلولهای T تنظیمی با مشخصات سیتوکین نوع ۲ می باشد در دست بررسی است مطالعات ایمونوهیستوشیمی علاوه بر این در انسان و در مدل موش مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) c3h/hej نشان داده شده که درمان با حساس کننده های تماسی بیان نباجا مولکول های MHC-I و MHC-II در اپیتلیوم پاییینی فولیکول مو را کاهش می دهد (۱۹۷۸Brocker et al 1999 Freyschmidt paul et al ) از این داده ها می توان نتیجه گرفت که درمان با حساس کننده های تماسی مصنویت ایمنی اپیتلیوم پایینی فولیکول مو را بر میگرداند.

سایر درمان

درماتیت تماس تحریکی – آنترالین

در حالی که ثابت شده در درمانمانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) درماتیت های تماسی آلرژیک موثر می باشد اما درماتیت تماسی تحریکی هرگز در یک مطالعه کنترل شده اثر موفقیت آمیزی را نشان نداده است . در یک مطالعه کنترلی که بخشی از سر به عنوان شاهد در نظر گرفته شده و در مانی روی آن انجام داده نشده و سمت دیگر با استفاده از آنترالین /۰۱% به عنوان یک درماتیت تماسی تحریکی خفیف تحت درمان قرار گرفت اما هیچ تفاوتی بین سمت درمان و  درمان نشده مشاهده نشد(۱۹۸۵ Nelson and Spielvogel) بنابراین آنترالین را نمی توان برای درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) توصیه نمود.

ماینوکسیدیل

از آنجا که ماینوکسیدیل عامل ضد فشار خون باعث هیپرتریکوز (به عنوان یک اثر جانبی) می شود وایس و همکاران اقدام به استفاده از آن به عنوان یک درمان برای اشکال مختلف از ریزش مو از جمله آلوپسی آره آتا را کردند(۱۹۸۴Weiss) اما تمام مطالعات که مدعی درمان موفق مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) با مینوکسیدل بوده است فاقد معیار های درمان مبتنی بر شواهد مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) می باشد(۱۹۸۹Ranchoff1986Wiess et al Fielder1984Weiss et al ) شش مطالعه دیگر کنترل شده داروئی توسط گروه های مختلف انجام شدکه تفاوت آماری معنی داری بین رشد موی بیماران تحت درمان با دارونما یا با مینوکسیدیل را نشان نداد(Vanderveen et al1984 Maitland et al1984 Frentz1988Freansway and Muller 1986Vestey and Savin1985White and Friedman1984). در سه مورد از این مطالعات رشد مجدد قابل قبول مو هیچ یک از بیماران مشاهده نشده (۱۹۸۸Frensway andMuller 1985White and Friedmann1984Vandrveen et al  )  . به طور خلاصه مینوکسیدیل در درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) مفید نمی باشد.

بیولوژیک

بر اساس این آگاهی که مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) یک بیماری خود ایمنی سلول های T می باشد؛ روش های مختلف بیولوژیکی که در درمان پسوریازیس ثابت شده که موثر می باشد، برای درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) استفاده شد با این حال مهار کننده های TNFa مانند اتانرسپت یا اینفلکسیماب و مهار کننده LFA-3 آلفاسپت در درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) موثر نشان ندادند (۲۰۰۹ Strober et al  ۲۰۰۶ price et al ) به نظر می رسد که مهار کننده های tnf-A در واقع ممکن است دوره ی بیماری را بدتر کنند(۲۰۰۹ Eggefagh et al ).

درمان آزمایشی آلوپسی اره آتا

داروهای کلاس مهار کننده ی janus کیناز

Tofacitinib

Tofacitinib یک داروی از کلاس مهار کننده ی janus کیناز JAK است که توسط موسسه ملی بهداشت کشف و توسعه یافته است . Tofacitinib به عنوان Xeljanz jakvinus به بازار عرضه شده است.

در حال حاضر برای درمان آرتریت روماتوئید (RA) در بیمارانی که نمی توانند با متوترکسات به تنهایی درمان شوند، استفاده می شود و درایالات متحده و کشورهای دیگر تایید شده است.

این دارو تاثیری مهمی در درمان فاز ۳ بیماری پسوریازیس نشان داده است برای این دلیل در درمان بیماری التهابی روده دیگر بیماری های ایمنی و همچنین برای پیشگیری از رد پیوند اعضا درحال حاضر مورد مطالعه است (۲۰۱۱ Kamran Ghoreschi et al ).

آرتریت روماتوئئید RA

RA یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافت های سالم حمله کرده و منجر به التهاب مفاصل و بافت های اطراف آن می شود . با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های در ایالات متحده آمریکا RA حدود ۵.۱ میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار داده است Xeljanz یک قرص با مصرف دو بار در روز است که منجر به مسدود کردن مولکول به نام janusکیناز که در التهاب مفاصل RA مهم است می شود(Kamran Ghoreschi et al ).

ایمنی و اثر بخشی دارو

ایمنی و اثر بخشی دارو Xeljans درهفت آزمایش بالینی در بیماران تحت درمان با Xeljanz بهبود در پاسخ بالینی و عملکرد فیزیکی در مقایسه با بیماران درمان شده با دارونما را تجربه کردند.

استفاده از Xeljanzبا افزایش خطر ابتلا به عفونت های جدی ، از جمله عفونت های فرصت طلب (عفونت که در درجه  اول رخ می دهد یعنی هنگامی که سیستم ایمنی سرکوب شده است) سل ، سرطان ، و لنفوم همراه بود . همچنین منجر به افزایش آنزیمهای کلسترول و کبدی و کاهش در تعداد سلولهای خونی ، در بیماران مصرف کننده داروی Xeljanz با افزایش خطر ابتلا به عفونت های جدی ، از جمله عفونت های فرصت طلب (عفونت که در درجه اول رخ می دهند یعنی هنگامی که سیستم ایمنی سرکوب شده است ) سل ، سرطان و لنفوم همراه بود. همچنین منجر به افزایش آنزیمهای کلسترول و کبدی و کاهش در تعداد سلولهای خونی ، در بیماران مصرف کننده داروی Xeljanz شد (Kamran 2011 Ghoreschit ).

Ruxolitinib

Ruxolitinibبرای درمان میلوفیبروز (وضعیتی که در آن مغز استخوان جایگزین بافت اسکار شده و باعث کاهش تولید گلبول قرمز می شودو استفاده می شود.Ruxolitinib در کلاسی از داروهایی موسوم به مهار کننده کیناز است و از طریق مسدود کردن آنزیمی که باعث می شود که بافت اسکار به شکل مغز استخوان تبدیل شود کار می کند.

RUxolitinib به عنوان یک قرص را از طریق دهان استفاده می شود. معمولا با یا بدون غذا دوبار در روز استفاده می شود. هر روز در محدوده زمانی مشخص باید استفاده شود . بطور معمول در ۴ هفته اول ، یک دوز پایین Ruxplitinib شروع تجویز می شود و به تدریج دوز دارو را افزایش می یابد(۲۰۱۲J Mascarenhas et al ).

داروهایی که با داروی ruxolitinib تداخل ایجاد می کند.

داروهای لیست زیر با داروی رکسولیتینگ نباید استفاده شود.

Itraconzole (sporanox) Ketoconazole (nizoral) posaconazole (noxafil) Voriconazole (vfend) Boceprevir (victrelis) Clarithormycin (Biaxin In prevpac) conivaptan (vaprisol) HIV protease inhibitors Including Indinavir (crixivan) lopinavir ritonavir combination (kaletra)Nelfinavir (viracept) ritonavir (norvir)saquinvir Invirase Mibefradil posicor Nefazodone serzone Rifampin rifadin rifamate rimactan others Telaprevir incivik telithermycinketek.

مکانیزم اثر داروهای janus کیناز

ژن janus kinase

نام رسمی این ژن است (ادم کیناز) و نماد رسمی ژن، jak است این ژن ساختاری برای ساخت یک پروتئین تیروزین کینازی که در یک زیر مجموعه خاص مسیر سیگنالینگ گیرنده ی سیتوکین به نام stat/jمانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است)k که در انتقال سیگنال های شیمیایی از خارج سلول به هسته ی سلول درگیر است را فراهم می کند . که با گیرنده ی پرولاکتین در ارتباط بوده و برای پاسخ به اینترفرون گاما نیاز دارد پروتئین jak2 برای کنترل تولید سلول های خونی از سلولهای بنیادی خونساز بسیار اهمیت دارد. این سلول های بنیادی در داخل مغز استخوان قرار دارد و دارای پتانسیل گسترش به سلول های قرمز خون ، سلول های سفید خون و پلاکت است (۱۹۹۳Watling et al1994 Campbell).

تشخیص جهش v617f jak2 و تجزیه و تحلیل آن برای بررسی اثر بخشی و حساسیت به داروهای janus کیناز الزامی میباشد(۲۰۰۵Baxter Ej et al).

اثر بخشی داروهای Janus کیناز در بیماری آلوپسی آره آتا

آلوپسی آره آتا یک بیماری خودایمنی است که به علت حمله ی سلول های t به فولیکول های مو ، باعث از بین رفتن مصونیت ایمنی در نتیجه ریزش موی بدون اسکار می شود بیماری ممکن است از چند هفته تا ده ها هفته ادامه یابد و بار روانی بسیاری برای بیمار به همراه داد . تا به امروز سازمان fda هیچ درمان موثر و موفقیت آمیزی را برای این بیماری تایید نکرده است . اخیرا با بررسی مطالعات گسترده ژنوم (GWAS) در بیماران مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) متوجه شده اند که با مختل کردن برخی از مسیرهای مولکولی می توانند از پیشرفت بیماری جلوگیری و آن را درمان کنند ، از جمله این مسیرها که به تازگی شناسایی شده است مسیر های سیگانالینگ اتوفاژی آپوتوز تبدیل فاکتور رشد بتا/Tregs2015Betz et al2010petukhova et al) از آنجایی که سلول های موثر خاطره cd8+NKG2D+T در بیماری آلوپسی آره آتا از طریق سیگنالینگ جانوس کیناز میانجی گری می شود امروزه فرض بر این است که مهار کننده های JAK ممکن است در درمان این بیماری موثر باشند. این فرضیه بوسیله ی اثرات داروهای مهار کننده ی جک در مطالعات بالینی حمایت شده است . اولین بار اثر این دارو در درمان آلوپسی به عنوان یک اثر جانبی در درمان بیماری دیگری دیده شد(۲۰۱۴XING ET AL2015 PIERI ET AL 2014 CRAIGLOW AND KING) . در مطالعات مختلفی نشان داده شده است که سلول های سیتوتوکسیک CD8+NKG2D+T هر دو لازم و کافی برای القا مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) در مدل های موشی بیماری است (۲۰۱۴ LUZHOU XING ET AL) از نظر درمانی ، محاصره ی آنتی بادی واسطه INF-Y اینترولکین(il-2) ویا گیرنده ی b اینترلوکین (il-15rb) مانع توسعه بیماری کاهش تجمع سلول های cd8+nkg2d+t در پوست و پاسخ درمال inf در مدل موش مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) شده است (۲۰۱۴LUZHON XING ET AL) تجویز مهار کننده هایی دارویی سیستمیک خانواده ی jak باعث حذف عوامل موثر پایین دست ifn-y و گیرنده های سیتوکین yc شده و از توسعه ی بیماری جلوگیری می کند ، در حالی که تجویز ترویج دهنده های موضعی این دارو باعث رشد مجدد مو می شود(۲۰۱۴ LUzhonu Xing et al) قابل ذکر است که فقط سه بیمار انسانی بعد از پنج ماه مصرف داروی خوراکی ruxoiitnia که یک مهار کننده ی jak&2 است تقریبا به طور کامل درمان شده اند که نشان دهنده ی پتانسیل بالینی سودمند مهار کننده های jak در بیماران انسانی مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) است (۲۰۱۵ Higgins et al2015pieri et al2014 Craiglow and king)اما گزارشات فراوانی از اثر بخشی این داروها در مدل های موشی بیماری مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) گزارش شده است . در بسیاری از این گزارشات ذکر شده است که زمان مرحله ی رشد مو اثر بخشی دارو موثر بوده است (Sivan Harel et2015et).

اما متاسفانه مواردی گزارش شده است که بیمار آلوپسی بعد از مصرف دوماه دارو هیچ تغییری نکرده است بعد از سه ماه مصرف کمی رشد مو دیده شد اما متاسفانه بعد از مصرف دارو هیچ تغییری نکرده است بعد از سه ماه مصرف کمی شرد مو دیده شد اما متاسفانه بعد از مصرف داروی tofacitinib به مدت شش ماه اثر معکوس دیده شد(۲۰۱۶FLOria Anzemgerube et al).

خلاصه

کچلی منطقه ای به عنوان یک بیماری خود ایمنی واسطه ای سلول ها t در نظر گرفته می شود که بر علیه اتو آنتی ژن فولیکول مو که تا کنون ناشناخته مانده ، عمل می کنند. یک زمینه ژنتیکی برای توسعه مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) وجود دارد در حالی که عوامل محیطی تا کنون شناخته نشده است تشخیص ویژگی های مشخصه بالینی مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) از جمله اشکال شدید AT و AU می تواند ارزیابی شوود. تغییرات ناخن ممکن است به تایید تشخیص کمک نماید . در برخی موارد یک آزمایش هیتوپاتولوژیکال ممکن است لازم باشد در حالی که دیگر بررسی های آزمایشگاهی غیر ضروری می باشد بدلیل نرخ بالای بهبودی خود به خودی اثر درمانی نسبی مطلوب برای مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) در مطالعات کنترل شده به اثبات نرسیده است یک درمان ایده آل باید بسیار موثر اما دارای عوارض جانبی جزئی باشد با توجه به قوانین مبتنی برشواهد پزشکی درمان با حساس کننده ها تماسی در حال حاضر موثر ترین درمان مانند بیماری پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی است) با عوارض جانبی بسیار خفیف  است با این حال وقت گیر بوده و در برخی موارد روش درمانی بی اثر بوده است به همین دلیل توسعه اشکال جدید و خاص تری از روش های درمانی ضروری می باشد.