تهران ، خ ولیعصر، روبروی پارک ملت، پلاک ۲۶۱۷، ساختمان داستو، ط ۵، و ۲۲

اکسیژن درمانی چند مرحله ای

آنچه می خوانید...

بهره گیری از روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  (EWOT) بهترین هدیه ضد پیریAnti- Ageing  که شما می توانید به بدن خود ارائه دهید

در مسیر مبارزه بی پایان با روند پیری، ما در نهایت یک روش درمانی را یافتیم که اکنون می تواند کمک حال ما باشد. این روش می تواند به طور چشمگیری اثرات فرآیند پیری بدن شما را کاهش دهد، هزینه آن بسیار کم است و می توان به راحتی ان را در خانه مورد استفاده قرار داد.
این روش درمانی  EWOT (روش ورزش همراه با اکسیژن درمانی) و یا درمان چند مرحله ای MSOT  نام دارد.

شما در گذشته درباره آن مطالعه کرده اید، اما این فقط یک آغاز برای یکی از بزرگترین پیشرفت هایی است که در طول دهه ها تلاش در زمینه داروهای ضد پیری صورت گرفته است و هنوز هم توسط موسسه پزشکی تقریبا نادیده گرفته شده است.

اما دلیل ان چیست؟

شاید علت ان این باشد که هزینه زیادی ندارد، بنابراین پزشکان و شرکت های دارویی نمی خواهند از آن استفاده کنند. اما من معتقد هستم که اکثر آنها در مورد فوائد باورنکردنی استفاده از این روش درمانی اطلاع کافی ندارند.  من این موضوع را به خوبی می دانم چرا که سالها خود نیز دچار ان بوده ام.
به عنوان یک کاربر مشتاق در زمینه اکسیژن رسانی Oxidation  و درمان های اکسیژنیOxygen therapy  ، من خوش شانس بودم تا در یک سخنرانی در زمینه روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  در سالن کنفرانس انجمن بین المللی اکسیداتیو پزشکی Oxidative Medicine    حضور داشته باشم.

 

فشار هوا در سطح دریا ۷۶۰ میلی متر جیوه است. از آنجایی که اکسیژن حدود ۲۰ درصد از اتمسفر را تشکیل می دهد، جزء فشار اکسیژن، فشار ان ۲۰ درصد از ۷۶۰ و یا حدود ۱۵۰ میلی متر را تشکیل می دهد. بنابراین هوایی که به ریه ها وارد می شود، حاوی فشار اکسیژن در ۱۵۰ میلیمتر می باشد. با این حال، در ریه ها، اکسیژن به میزان قابل توجهی با دی اکسید کربن از بدن خارج می شود. لذا در کیسه های هوایی ریه ها (آلوئول)، برای فشار اکسیژن خالص موجود در کیسه هوایی در حدود ۱۰۰ الی ۱۱۰ میلی متر می باشد که در ان فشار اکسیژن ۱۵۰ میلی متر منهای فشار جزئی C02 (که برابر با ۴۰ است) می باشد. تا الان به کجا رسیده ایم؟
این مقدار ۱۰۰ تا ۱۱۰ میلیمتر، مقدار فشاری است که اکسیژن را از ریه ها به خون هدایت می کند. خون، اکسیژن را از طریق شریان ها به اندام هایی که در آن به مویرگ ها تغذیه می شود، می گیرد. مویرگ ها قسمتی از اکسیژن را برای حمایت از هر سلول در طول مسیر خود آزاد می کنند.  در شرایط ایده آل، فشار اکسیژن در شریان ها تقریبا برابر با فشار در آلوئولها است. وقتی که ما جوان هستیم، این مورد وجود دارد، که فشار شریانی در حدود ۹۵ میلی متر می باشد. با این حال، با پا به سن گذاشتن ما، فشار شریانی کاهش می یاب و به طور متوسط برای یک فرد ​​۷۰ ساله داشتن فشار شریانی تنها حدود ۷۰ میلی متر است.
دلیل این موضوع این است که وقتی که خون اکسیژن را به مویرگ ها منتقل می کند، اکسیژن باید در آبهای بدن حل شود تا بدین ترتیب بتواند به سلول های تشنه به ۰۲ موجود در خارج از غشای مویرگی برسند. بر خلاف دی اکسید کربن، حل ۰۲ در مایعات بسیار سخت تر است و حلالیت آن به شدت به فشار رانش آن وابسته است. اکسیژن از مویرگ ها خارج می شود و وقتی که خون از انتهای وریدی مویرگی بیرون می آید، فشار متوسط ​​اکسیژن در اوایل عمر در رگ ها حدود ۴۰ میلی متر و در سن ۷۰ سالگی به حدود ۳۵ میلی متر می رسد. اختلاف فشار اکسیژن بین دو طرف شریانی و وریدی نشان دهنده چگونگی تحویل و مصرف اکسیژن است.


در ۳۰ سالگی، مقدار اکسیژن رسانده شده به سلول ها به طور قابل توجهی بالاتر از مقدار متناظر با ۷۰ سالگی شما می باشد. اگر عملیات ریاضی را انجام دهید، یک فرد ۳۰ ساله فشار ۵۵ میلی متر (۴۰-۹۵ = ۵۵) را آزاد می کند، در حالی که یک فرد ۷۰ ساله فقط فشار ۳۵ میلی متر (۳۵=۳۵-۷۰) را آزاد می کند. در واقع یک افت شدید (۵۵ در مقابل ۳۵) در مقدار فشار اکسیژن وجود دارد که سلولهای شما ان را دریافت می کنند.
وقتی که با بالا رفتن سن فشار اکسیژن کاهش می یابد، ممکن است حجم اکسیژن در همان سطح قبلی باقی بماند، اما ممکن است شما دچار کمبود اکسیژن باشید زیرا احتمالا فشار کافی برای تحت فشار قرار دادن حجم مورد نظر در حالت قابل استفاده وجود ندارد. وقتی دکتر به شما می گوید که اکسیژن زیادی در خون شما وجود دارد، این مساله درست است. خون با اکسیژن اشباع شده است. مشکل این است که اکسیژن کافی در سلول های شما وجود ندارد!  شما می بینید که وقتی سن بالا می رود توانایی بدن برای انتقال اکسیژن به سلول ها دچار نقصان می شود.

شاید این روند انتقال اکسیژن از خون به سلول ها مهم ترین عامل اصلی در زندگی شما باشد یا نباشد!  اما هر چقدر ساز و کار انتقال آسیب بیشتری ببیند، در این صورت احتمال بیشتری وجود دارد که شما دچار بیماری شوید.   به همین دلیل است که با بالا رفتن سن احتمال بروز بیماری نیز بیشتر می شود! (برای این جنبه از درمان شواهد بسیار بیشتری وجود دارد، اما من یک روز شما دانش کافی در این زمینه را در اختیار شما قرار خواهد داد).
پیشرفت به دست امده در روش درمان چند مرحله ای از این قرار است که در واقع فشار شریان به سطوح متناظر با جوانی بر گشته و بالا می برد و آنچه که اهمیت دارد این است که اثر ان طولانی مدت می باشد!
علاوه بر این، این تکنیک موجب کاهش اکسیژن در رگهای شما می شود که نشان دهنده افزایش قابل توجه در انتشار و مصرف اکسیژن در نتیجه درمان می باشد. هر چقدر تفاوت بین فشار اکسیژن در شریان ها و رگ ها بیشتر باشد این موضوع به سادگی نشان دهنده انتشار بیشتر اکسیژن و مصرف بیشتر در سلول هاست.
روش درمان چند مرحله ای یا اکسیژن درمانی با ورزش  به طرز شگفت آوری ساده است. کل این روش شامل تمرکز بالای سطوح اکسیژن در ضمن ورزش می باشد. وجود سطح اکسیژن بیشتر در ریه ها باعث فشار بیشتری برای رانش اکسیژن به سمت مویرگ های ریوی می شود. این تحرک موجب گردش سریع تر شده و باعث انتقال اکسیژن بیشتر می شود. در ابتدا، فشار اکسیژن در رگها افزایش می یابد، چون اکسیژن بیشتری به سمت ورید منتقل می شود، اما این اکسیژن است که به مویرگ ها اجازه می دهد مکانیسم انتقال را تعمیر کنند. هنگامی که مکانیزم ثابت می شود، اکسیژن بیشتری می تواند از طریق دیواره مویرگی به بافت های تشنه به اکسیژن منتقل شود.
به طور معمول، روش درمان چند مرحله ای شامل یک برنامه ۱۸ روزه و ۳۶ ساعته می باشد. ابتدا یک ترکیب غذایی مواد مغذی ۳۰ دقیقه قبل از شروع تمرین به صورت خوراکی تزریق می شود. این ترکیب شامل ۳۰۰ میلی گرم تیمین (ویتامین B1)، ۷۵ میلی گرم دیپیریدامول (داروی پرستاین تجویزی) و ۱۰۰ میلیگرم اوروتات منیزیم می باشد. این عوامل به جذب و استفاده از اکسیژن کمک می کنند.
سی دقیقه پس از مصرف این ترکیب، هنگام تنفس اکسیژن با استفاده از ماسک و بالون ذخیره سازی با سرعت جریان ۴ تا ۶ لیتر در دقیقه، تمرین را آغاز می کنید. این روند برای مدت ۱۸ روز و در هر روز به مدت  دو ساعت به طول می انجامد که در مجموع شما ۳۶ ساعت زمان درمان را سپری خواهید کرد. در هر ۲۰  دقیقه در طول دوره درمان دو ساعته، فرد تمرین را به سمت سطح حداکثری پیش می برد، که این امر باعث افزایش خروجی قلب و انتقال اکسیژن به مناطق مورد نیاز می شود. احتمالا این روش بهترین مورد تحت نظارت یک دکتر می باشد هر چند که کاملا ضرورتی ندارد.
یک اصطلاح ساده تر که به نام تکنیک سریع مورد ارجاع قرار می گیرد، از روش مشابه (از جمله ترکیب مواد دارویی) بهره می برد، اما به جای دو ساعت، تمرین هوازی متوسط ​​را فقط برای مدت ۱۵ دقیقه شامل می شود در حالی که تنفس اکسیژن خالص در سطح ۱۰ لیتر در دقیقه انجام می گیرد.
ممکن است برخی از ترکیبات این دو تکنیک موثرترین روش باشند.
اثرات این روش درمانی تقریبا برای هر شرایط انسانی قابل تصور می باشد. البته این به معنای این نیست که این روش درمانی می تواند برای درمان همه موارد تجویز شود بلکه اما با بهبود روند تامین مهم ترین ماده برای حیات بافت و ترمیم ان، بدن فرصت بسیار بهتری را جهت برطرف کردن هر گونه مشکل را به دست می اورد. به عنوان مثال قطعا می توان به روند درمان Emphysema کمک نمود، اما جلسات بعدی نیز ضروی هستند چرا که در این حالت مکانیسم انتقال به شدت به واسطه از دست دادن بافت به علت آمفیزم به خطر افتاده است. جهت تمام اختلالات گردش خون از جمله فشار خون بالا می توان از این روش بهره گرفت. رشد و توسعه سرطان نیز به وسطه ان مهار می شود. اتو واربورگ چند سال پیش جایزه نوبل را برای نشان دادن موضوع روند رشد تومورهای سرطانی در یک محیط با اکسیژن اندک به دست آورد.

همچنین گزارش هایی حاکی از نتایج عالی در زمینه مشکلات چشم، از جمله آب مروارید گزارش شده است (این موضوع قابل درک است، چرا که از قبل لنز چشم در حالت کمبود اکسیژن شناخته شده است). سایر بیماری هایی که از درمان چند مرحله ای سود می برند عبارتند از: پیری، آرتروز (اختلالات مفصلی)، اختلالات عروق کبدی و داخلی، عفونت ها، تابش اشعه، اثرات ناگهانی سکته مغزی، مسمومیت و سوختگی و استرس.
درمان چند مرحله ای با استفاده از اکسیژن قطعا روشی است که شما می توانید ان را با حفظ حریم خصوصی در خانه خود انجام دهید و در عین حال بسیار ارزان می باشد و احتمالا این مورد تنها چیزی است که شما می توانید ان را به تنهایی و جهت جلوگیری از بیماری و بازگرداندن سلامت انجام دهید. در حال حاضر شما ابزارهایی در اختیار دارید که با استفاده از ان می توانید در طول چند هفته ساعت های پیری گردش خود را به پارامترهای جوانی بازگردانید.
برای دریافت اکسیژن پزشکی، شما به نسخه نیاز دارید، بنابراین پیشنهاد می کنم نزد یک دکتری که عضو انجمن بین المللی اکسیداتیو (IOMA)  باشد  بروید. این پزشکان نسبت به این روش درمانی مطلع بوده و ارزش افزایش استفاده از اکسیژن روی بدن با توجه به بالا رفتن سن شما را می دانند و لذا آنها می توانند نسخه ای جهت مصرف مخازن اکسیژن ارائه دهند.
اگر شما علاقه مند به انجام برنامه ۱۸ روزه هستید، می توانید از کنسانتره اکسیژن استفاده کنید که می توانید ان را از بسیاری از داروخانه ها تهیه کنید.  البته با آنها این موضوع را بررسی کنید که ذائقه شما نیازمند تجویز خاصی می باشد یا خیر.  کنسانتره اکسیژن نسبت به مخازن اکسیژن گران تر از قبل (بیش از ۱۰۰۰ دلار) است، اما با توجه به اینکه شما مجبور نیستید تانک ها را دوباره پر کنید لذا می توانید مبلغ زیادی را در طول این مسیر طولانی صرفه جویی کنید. از فروشگاه های موجود در اطراف خریداری کنید (و فراموش نکنید که از طریق اینترنت ان را چک کنید) تا بتوانید بهترین مورد را پیدا کنید. کنسانتره ها برای برنامه سریع کارساز نیستند، زیرا آنها فشار کافی ندارند. شما به حداقل ۱۰ لیتر در دقیقه با ۱۰۰٪ اکسیژن برای هر نوع استفاده درمانی نیاز دارید و کنسانتره ها معمولا با حداکثر ۵ لیتر در دقیقه و به طور کلی کمی کمتر از ۱۰۰٪ اکسیژن جوابگو هستند.
بسیاری از مردم از من پرسیده اند که آیا می توانند از اکسیژن تجاری موجود در منبع فشرده گاز خانگی استفاده کنند، زیرا انها ارزان تر بوده و می توانند بدون نسخه از انها استفاده کنند. در حالی که من افرادی را می شناسم که بدون هیچگونه مشکلی موفق به استفاده از این روش شده اند، که انها اکسیژن خود را از مراکز عرضه کننده که از منبع مشابهی استفاده می کنند (به این معنی که محل عرضه از یک کمپرسور و فیلتر مشابه) برای اکسیژن تجاری و پزشکی استفاده می کند، خریداری می کند. من به واسطه اشنایی با بسیاری از تامین کنندگانی که در این حوزه فعلیت دارند اطمینان دارم که اکسیژن از همان منبع گرفته شده است، اما همه مراکز تامین این کار را انجام می دهند. هنگامی که اکسیژن تجاری از منبع مشابه با درجه پزشکی گرفته می شود، تفاوتی بین این دو وجود ندارد. در حالی که این گزینه بسیار ایمنی می باشد، به عنوان یک دکتر، اما من به واسطه قانون از تجویز آن منع شده ام. همچنین قانون فدرال من را از تجویز اکسیژن تجاری برای هر هدف پزشکی منع می دارد و در عین حال از هر کسی که اکسیژن خود را تامین می کنید، اطمینان حاصل کنید که تمام ملاحظات ایمنی مربوط به استفاده از اکسیژن مورد توجه قرار داده اید. می توان تیامین و اوروتات منیزیم را از فروشگاه های مواد غذایی بهداشتی خریداری نمود.  دیپیرامیدول (Persantine) با نسخه فروخته می شود، اما عدم وجود ان نیز کاملا ضروری به نظر نمی رسد (از پزشک IOMA خود در مورد آن سوال کنید). خریداری یک ماشین ورزشی (یک تردمیل یا دوچرخه ورزشی کافی به نظر می رسد) که به تلاش و پول کمی نیاز دارد اما در عوض و به احتمال زیاد باید یکی از این موارد ذیل را دارا باشید.
تکنیک سریع عبارت است از روند تسهیل شده و با صرفه زمانی و که می تواند برای افرادی که فرم نسبتا خوبی دارند و می خواهند پیشگیری را دنبال نمایند، کافی باشد. برای افرادی که مشکلات بیشتری دارند، ممکن است روش ۱۸ روزه، ۳۶ ساعته بهترین مورد باشد. برای کسانی که دچار اختلالات بیشتری هستند، توصیه می شود که با یک پزشک آشنا با روش های اکسیژن درمانی مشورت کنند. شاید و به احتمال زیاد یک برنامه تمرینی مرحله ای که از بلند کردن چند پوند شروع می شود می تواند اکسیژن لازم را برای فرایند تبدیل تامین نماید.
همانطور که پل هاروی اذعان می دارد، “و حالا شما می دانید که این فرایند چگونه پیش می رود.” روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  یک پیشرفت قابل توجهی می باشد که می تواند تقریبا برای همه مفید باشد و به راحتی حتی در خانه نیز قابل استفاده می باشد.

مقدمه

کار در حوزه زندگی که توسط منفرد فون آدرن انجام گرفته است منعکس کننده شخصیت یک محقق و مخترع بسیار ارزشمند، باهوش و محکم که در سال ۱۹۰۷ در امپراتوری آلمان متولد شده، می باشد. او در عصر جمهوری ویمار بزرگ شده و دانشمندی بوده که در دوره سه دیکتاتوری حضور داشته است و در طول یک قرن دارای انقلاب کامل اقتصادی و سیاسی زندگی می کرده است اما در عین حال توانسته تا خود را به عنوان یک بازرگان موفق معرفی نماید.
در نهایت، او در حدود ۶۰۰ مورد ثبت اختراع در حوزه فن آوری رادیو و تلویزیون، میکروسکوپ الکترونی، پلاسمای هسته ای و فناوری های پزشکی ارائه نموده و نویسنده موارد بیشماری از کتاب ها و نشریات بوده است – بدون داشتن مدرک تحصیلی و یا حتی ترک تحصیل!  چشم انداز روشن و کار سخت و مداوم وی به واسطه پیشرفت او از تحصیلات مدرسه تا معرفی او به عنوان یک دانشمند مشهور می باشد.
روح منفرد فون آدرن امروز نیز در بین ما حضور دارد. در صفحات زیر می توانید اطلاعات بیشتری در مورد زندگی و کار این مخترع بزرگ بیابید.

• منفرد فون آدرن در سال ۱۹۰۸
۱۹۰۷  : تولد و پیشینه خانوادگی
مانفرد فون آدرن در ۲۰ ژانویه ۱۹۰۷ در هامبورگ، اولین فرزند یک خانواده از افسران پروس متولد شد. پدر او، اگموند بارون فون آدرن، در سال ۱۹۱۳ در وزارت جنگ در برلین منصوب شده بود و خانواده اش به آپارتمانی اجاره ای در برلین هان هائید نقل مکان کردند. مادر او Adela، nee Mutzenbecher، تمام توجه خود را به خانواده و کودکان اختصاص داده است. مانفرد فون آدرن سه خواهر و برادر داشت: مگدالنا (۱۹۰۹-۱۹۸۵)، اککارد (۱۹۴۰-۱۹۴۰)، گوتیلو (۱۹۳۹-۱۹۳۹) و رناتا (۱۹۲۴-۱۹۹۹).

برادران جوان نیز به دنبال یک حرفه نظامی بودند و در جنگ جهانی دوم فوت کردند. هر دو در افسانه Potsdamer Infanterie-Regiment 9، که پس از آن در قالب قوای برخی از توطئه گران در طرح ترور هیتلر در تاریخ ۲۰ جولای ۱۹۴۴  حضور داشتند. در جلسه ای که بین منفرد فون آدرن و ریچارد فون وایزسکر انجام شد، وی بر احترام او به مدیر سابق خود، اککهارد فون آدرن، که نتوانسته بود حتی زمانی که با سربازان صحبت می کرد، فاصله خود را از “رژیم با خشونت قهوه ای” پنهان کند، اعلام نمود و وی همچنین با برادرش هانریف فون وایزاکر دوست بود.
داستان زندگی مادربزرگش، الیزابت بارونین فون آدرن، نئون فون پلوتو، توسط Theodor Fontane به عنوان مبنای رمان او Effi Briest مورد استفاده قرار گرفت.

• اولین آزمایشگاه خصوصی در آپارتمان والدینش

۱۹۰۷-۱۹۲۸  : دوران کودکی و جوانانی

مانفرد فون آدرن یک فرزند حرفه ای و با تکنیکی بود. به جای رفتن مدرسه، او آزمایش های خود را انجام داد، مدل ها و مدارهای ساخته شده را بررسی می کرد و اندازه گیری های مربوط به انها را به انجام می رساند.  عدم علاقه او به کلاس بر موفقیت هایش تاثیر داشت و پس از عدم موفقیت در آزمون، برنامۀ دبیرستان برلین Tempelhof را ترک کرد. معلم وی در گزارش نهایی خود این گونه نوشت: “دانش و مهارت او در چند زمینه فیزیک و شیمی فراتر از انتظارات کلاس و یا مدرسه خود بود.”  فون آردن پس از آن به Friedrich-Realgymnasium تغییر یافت که او در سال ۱۹۲۳ با “Primareife” ان را ترک کرد. پدر و مادر او پتانسیل پسرش را تشخیص داده و از او حمایت کردند و بهترین اتاق را در آپارتمان Hasenheide به او دادند. این نخستین آزمایشگاه خصوصی آردن برای تکنولوژی رادیویی بود.
در سال ۱۹۲۳، تنها در ۱۶ سال، پژوهشگر جوان نخستین اختراع خود را برای «روش انتخاب صدا، مخصوصا برای استفاده از تلگراف بی سیم» ثبت کرد. از سال ۱۹۲۴، منفرد فون آدرن زندگی خود را با فروش اولین کتابها و پیشرفت های تکنولوژیکی و اکتشافات خود پیش می برد و به طور داوطلبانه اجاره آزمایشگاه ۳۰ متر مربع را به والدینش پرداخت.

مطالعه و تحقیق

دو پیشگام رادیو جورج گراف فون آرکو و Geheimrat والتر نرنست به منفرد فون آدرن جهت گرفتن مدرک فشار اوردند. با توجه به کمک وی به دانشگاه برلین در سال ۱۹۲۵ بدون مدرک تحصیلی پذیرفته شد و در سخنرانیهای مربوط به فیزیک، شیمی و ریاضیات حضور داشت. پس از سپری شدن چهار ترم از مطالعات اصلی وی ناگهان دچار بی حوصله شد و بنابراین تصمیم گرفت که به تحقیقات خصوصی خود ادامه دهد.
در سال ۱۹۲۶، این فرد ۱۹ ساله به واسطه ایده خود در زمینه لوله الکترون چند سیستمی شناخته شد. این مبنای تکنولوژیکی برای آنچه که بعدا تبدیل به مجموعه تولید رادیویی Loewe-Opta تولید شد، استفاده می شد. همچنین این مورد یکی از اولین مدارهای مجتمع در تاریخ الکترونیک بود.

• یک عضو وفادار برای چندین دهه: امیل لورنز، گلس بلور و آزمایشگاه.
۱۹۲۸-۱۹۴۵: سال های برلین
در سن ۲۱ سالگی، مردی که دارنده بسیاری از استعدادها بود، VON Ardenne Laboratorium flir Elektronenfysik  را در Jungfernstieg 19 در برلین Lichterfelde تاسیس کرد که تا سال ۱۹۴۵ در انجا بود. تا زمانی که مجبور به تعطیلی انجا شد، این آزمایشگاه محل بروز رخدادهای پیشگام در تکنولوژی تلویزیون،تبدیل تصویر، میکروسکوپ الکترونی، میکروسکوپ اسکن، جداسازی ایزوتوپ و تکنولوژی پرتوهای الکترون و یون بود.

فون آدرن در زمینه ارائه نخستین روش انتقال کامل تلویزیون الکترونیک در جهان موفق شد، چرا که ناگهان متوجه شد که همه ی اجزای مورد نیاز در ازمایشگاه او در لیچترفلد دسترسش هستند. همکار نزدیک او امیل لورنز نیز در انجا حضور داشت. منفرد فون آردن در مورد حوادث آن روز این چنین می گوید:
“با عجله شدید، ما دو لوله از پرتو الکترونی را فروشگاه ها گرفتیم و دو مورد تاسیسات را برای تولید تنش های انحرافی اجزای آزمایشگاه با فرکانس پایین، که یکی از آمپلی فایر های باند پهن و یک لنز با شدت نور بالا و یک فتوسل با اینرسی کم را از آزمایشگاه نوری مورد استفاده قرار دادیم. در همان شب، ۱۴ دسامبر ۱۹۳۰، امیل لورنز و من یک تجربه قاطع پیدا کردیم. من یک قیچی را در مقابل صفحه نمایش اسکنر نقطه ای خود نگه داشتم و دقیقا دیدم که چگونه خطوط آن بر روی فلورسنت صفحه نمایش لوله های گیرنده در انتهای دیگر اتاق ظاهر شد، ما آزمایش را با یک اسلاید تکرار کردیم و موفقیت های بیشتری به دست اوردیم. ”

سال بعد، منفرد فون آدرن، اثار بی نظیر خود را در نمایشگاه بین المللی Funkausstellung (IFA) در برلین ارائه کرد که صفحه نخست نیویورک تایمز را به خود اختصاص داد.

اولین میکروسکوپ اسکن الکترونی
میکروسکوپ الکترونی حیات و اسکن

خانواده فون آدرن هیچ ارتباطی با سوسیالیسم ملی نداشتند. وقتی هرمان گورینگ پدر منفرد را دعوت کرد تا یک موقعیت پیشرو را در NSPAD در دست بگیرد، او به طور قطعی ان را رد کرد.  اگمونت بارون فون آدرن باید ریش اسپوست منیستر و فیزیکدان ویلهلم اونسورگ را در جنگ جهانی اول می شناخت. بعدها، منفرد فون آدرن از این تماس به عنوان منبع مالی برای تحقیقاتش و نیز جهت بقای آزمایشگاهش بدون هیچگونه زمینه سیاسی استفاده کرد. او همچنین دعوت از جانب خیرخواهان خود برای پیوستن به حزب را رد کرد.
در سال ۱۹۳۷، فون آدرن اولین میکروسکوپ اسکن الکترونی با رزولوشن بالا را بدون آن که تحقیقات بیولوژیکی تا حدی غیر قابل تصور باشد ارائه داد. این موضوع دو سال بعد توسط میکروسکوپ الکترونی جهانی با بالاترین رزولوشن در جهان دنبال شد.

ازدواج با بتینا برگنگروئن

در سال ۱۹۳۸، منفرد فون آردن با Bettina Bergengruen ، متولد سال ۱۹۱۶، نوه نویسنده ویلهلم میر فورستر و همچنین خواهر نوه نویسنده ورنر برگنگروئن ازدواج کرد که البته این دومین ازدواج او بود و به دنبال ان چهار فرزند به نام بئاتریس، توماس، اسکندر و هابرتوس به دنیا امدند.

• :۱۹۵۵-۱۹۵۵موسسه تحقیقاتی در نزدیکی سوخومی
شوروی قبل از آمریکایی ها در ماه مه ۱۹۴۵ به برلین رسیدند و آزمایشگاه معروف فن آردن را تحت “حمایت” ستاد ارتش روسیه قرار دادند. چند روز بعد پیشنهاد منفرد فون آدرنن برای ایجاد و رهبری یک موسسه تحقیقاتی فیزیکی و فیزیکی ارائه شد که برای اتحاد جماهیر شوروی در مورد فیزیک الکترونیک، اندازه گیری فیزیکی هسته ای، جداسازی ایزوتوپ مغناطیسی و طیف سنجی جرم کاربرد داشت. فون آدرن با این پیشنهاد موافقت کرد و آزمایشگاه برلین در همان سال در نزدیکی سونوپ (اتحاد جماهیر شوروی) استقرار پیدا کرد. در آن زمان، او هیچ ایده ای را در سر نداشت که تا ده سال اتی نیز مانند قبل سپری خواهد شد و خانواده اش دوباره باید خاک آلمان را تحمل کنند.

  • مانفرد فون آدرنس در راه ساندنسیت
    اینترنت و توسعه فرایند جداسازی ایزوتوپ
    پس از حادثه بمب های اتمی در هیروشیما و ناگازاکی، فون آدرن و دیگر دانشمندان برجسته آلمانی، از جمله برنده جایزه نوبل گوستاو هرتز، فیزیکدان ماکس استنبک و شیمیدان هسته ای نیکولاوس ریگل، در شبکه ی نیروهای هسته ای شوروی گرفتار شدند. در حالیکه متخصصان شوروی، منفرد ون آردن را به عنوان یک متخصص اپتیک الکترونی و ساخت میکروسکوپ الکترونی می شناختند، رویدادهای سیاسی از آن زمان به بعد موجب تعریف یک روند تحقیقاتی شد و او را به همکاری در برنامه اتمی شوروی دعوت نمودند. طرف شوروی با بسته شدن شکاف و توانایی رقابت با آمریکا مواجه شد. رئیس سرویس خزانه داری شوروی، بریا، تلاش کرد تا این پروژه را در یک جلسه به ون آردن اختصاص دهد. ون آردن خود در نشست فوق الذکر این گونه مطالب خود را مطرح کرد:
    “من حدود ده ثانیه زمان داشتم تا در مورد آن فکر کنم. پاسخ من این بود: پیشنهاد من فقط به عنوان یک افتخار بزرگ برای من مطرح بود زیرا این بیان در مجموع یک اعتماد بی حد و حصر بزرگ به توانایی های من می افزود. اما راه حل برای مشکلی که ما داشتیم از این قرار است که دو منطقه مختلف وجود دارد: ۱٫ توسعه خود بمب اتم و ۲٫ توسعه فرآیند جداسازی ایزوتوپ برای به دست آوردن مواد منفجره هسته ای مانند اورانیوم ۲۳۵ در قالب استانداردهای صنعتی. جداسازی ایزوتوپ مشکل واقعی و مرحله بسیار دشوار در حوزه توسعه می باشد. بنابراین من پیشنهاد می کنم که جداسازی ایزوتوپ به تنهایی باید به عنوان وظیفه اصلی موسسه ما و متخصصان آلمانی مطرح باشد و دانشمندان برجسته هسته ای اتحاد جماهیر شوروی که پیش روی من نشسته بودند، باید توسعه بمب اتمی را به عنوان یک عمل بزرگ برای سرزمین مادری خود در دستور کار قرار دهند. “بریا این توصیه را پذیرفت. چند سال بعد، زمانی که منفرد فون آدرن به نخست وزیر شوروی خروشچف در پذیرش دولت معرفی شد، دومی خود به خود واکنش نشان داد: “آه، شما آردن هستید که سرتان را از زانو به طرز هوشمندانه ای برداشتید!”
    در پایان، جداسازی ایزوتوپ های صنعتی به اصلی ترین کار مؤسسه پژوهشی منفرد فون آدرن و همکارانش تبدیل شد. فرآیندهای ارائه شده توسط آنها برای تولید اورانیوم ۲۳۵ برای بمب بسیار پیچیده بود و سانتریفیوژ گاز که توسط Steenbeck توسعه یافت، در نهایت به ساخت اولین بمب اتمی شوروی کمک کرد. پس از آن، ون Ardenne سهم خود را در تسریع مسابقات تسلیحات هسته ای در قالب “مهم ترین اقداماتی که حوادث پس از جنگ انها را به من منتقل کرده بود” ایفا نمود.
    ۱۹۵۵-۱۹۹۰ •خانه جدید در درسدن
    پس از ده سال بازداشت در اتحاد جماهیر شوروی، منفرد فون آدرن تصمیم گرفت تا در بخش سوسیالیستی آلمان زندگی کند. با نگاهی به بیوگرافی خود در سال ۱۹۹۷، او توضیح داد که این انتخاب مانع از این شد که او از تجهیزاتی که از آزمایشگاه در لیچترفلد آمده بود، رها کند. این موضوع با توجه به کار تحقیقاتی آینده او بیشترین اولویت را داشت. اما خاطرات قانون ترور رژیم سوسیالیستی و امید به دست آوردن فعال آن با هدف تاثیر گذاری روی دولت سوسیالیست جوان، نقش مهمی در تصمیم گیری ایفا نمود.
    آغاز جدید در جمهوری دموکراتیک آلمان توسط مجموعه ای از امتیازات و اختیارات از سوی سیاستمداران برجسته، که به لطف تصمیم دانشمند خود به پیروزی در بین المللی متعهد شد، ساده تر شد. محقق درسدن را به عنوان یک خانه جدید برای خود و خانواده اش و همچنین محل جدیدی برای مؤسسه خود انتخاب کرد. او از قبل در سال ۱۹۵۱ و در جریان بازداشت در حال برنامه ریزی بود و او شوهر خواهرش اتو هارتمن، که در غرب برلین زندگی می کرد، خواسته بود که یک ملک مناسب را پیدا کند. او نیز به نوبه خود با یوهانس ریشتر، مهندس Zwickau، که در ان دو خاصیت جذاب “Weiber Hirsch”، حومه شهر درسدن یافت، را یافته بود مشغول به کار شد. پاسخ اتحاد جماهیر شوروی مثبت و روشن بود؛ و اگرچه فون آدرن تنها می توانست عکس های خانه را ببیند، او خواستار خرید فوری ان شد. کمی بعد او موسسه تحقیقاتی خود را در “Weiber Hirsch” تاسیس کرد و همچنین در آنجا با خانواده اش زندگی کرد.

۲۵• امین سالگرد موسسه تحقیقاتی در  WeiJ3er Hirsch
مؤسسه مانفرد فون آدرن

مانفرد فون آدرن مؤسسه ای را که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۰ به نام خود وی بود را رهبری کرد و در حدود ۵۰۰ کارمند را استخدام نمود. شهرت جهانی را به عنوان زادگاه نوآوری های مهم به دست آورد.
در ابتدا، تمرکز کار روی الکترون، یون، فیزیک هسته ای و میکروسکوپ، و بعدها نیز روی الکترونیک پزشکی و تحقیقات اولیه در پزشکی زیست پزشکی متمرکز بود. این موسسه تحقیقاتی ارتباط نزدیکی را با صنعت دنبال می نمود. تاسیسات صنعتی با استفاده از ذوب، برش و پوشش مواد مختلفی که بر اساس منابع الکترونی و یونی ساخته شده اند پیش می رفت.

• اتو واربورگ بیوشیمان جایزه نوبل پزشکی را در سال ۱۹۳۱ دریافت کرد.
تحقیق در پزشکی
در دهه ۱۹۶۰، فون آدرن چندین بار برنده جایزه نوبل اوتو ورببور شد. با الهام از تحقیقات واربورگ به تغییرات هوازی در زمینه عوامل تخمیر کننده سلول های سرطانی، او به یک حوزه کاملا جدید علاقه مند شد: پزشکی و به ویژه درمان سرطان. دانشمندان علوم پزشکی و کارکنانش طی چندین سال تحقیق  در زمینه سیستم چند مرحله ای سرطان سیستمیک (sKMT) توانستند تغییراتی را ایجاد کنند که در آن سلول های سرطانی و متاستاز ها با یک ترکیب مشخص از مراحل با استفاده از شیمی درمانی مورد آزمایش قرار گرفتند. پایه این درمان، یک هیپوترمی شدید در کل بدن است که با هدف بیش از حد اسیدی کردن تومور و غذای اکسیژنی همراه است. مانفرد فون آدرن تا پایان عمر خود در زمینه تحقیقات سرطان کار کرده است.
• عناصر روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)
اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)
در دهه ۱۹۷۰، موارد منظم با توجه دولت اقتدارگرا و نتایج نامطمئن برای مؤسسه ایجاد شد که موجب افزایش تلفات آنها گردید:
مانفرد فون آدرن به طور ناگهانی و بدون از دست دادن توانایی های ذهنی خود دچار افت ناگهانی شد. پزشکانی که درمان وی را دنبال می کردند نتوانستند علت ارگانیکی برای مرگ وی کشف کنند و برآورد کنند که او می تواند دو سال دیگر زندگی کند. فون آردن قبول کرد که بیماری او ناشی از “کمبود انرژی” است و چندین بار در روز از ایده استنشاق گاز اکسیژن استفاده کند. با توجه به تحقیقات خود در وضعیت انرژی سلولی که در حال کار بر روی سیستم چند مرحله ای سرطان سیستمیک بود، او اهمیت اکسیژن را به عنوان یک عامل در برابر جاذبه ها می دانست و به درستی ان را ثابت کرد. طی چند روزی که او کیفیت قبلی زندگی خود را به دست آورد که این مهم از طریق بهره گیری از این تجربه روش اکسیژن درمانی توسعه یافته بود، که امروزه تحت عنوان درمان پزشکی شناخته شده و به طور گسترده ای مورد استفاده بین المللی می باشد.
دانشمند توانست از مؤسسه خود – که به عنوان یک شرکت خصوصی در میان کشورهای سوسیالیستی منحصر به فرد بود – در قبال ملی شدن و به عنوان یک تاجر تحت سوسیالیسم تا ادغام آلمان محافظت کند.
• خانواده – که در آن زمان هنوز هم کوچک بود – در یک سفر خودرو در سال ۱۹۴۶
زندگی خصوصی
مطالب زیادی در مورد منفرد فون آدرن نوشته شده است و او اغلب از او به عنوان “پیشگام فناوری رادیو و تلویزیون”، “بارون سرخ” و “موسس ویبر هرش” یاد می شود. مهمترین چیز در
زندگی این شخص بزرگ کار او بود – در غیر این صورت او به سختی قادر به دستیابی به چنین دستاوردهای علمی و فنی فوق العاده ای می بود. چه چیز دیگری غیر از علم برای این نبوغ مهم بود، و او به عنوان یک رئیس چه چیزی را دوست داشت؟

همچنین فون آدرن یک مرد خانواده دوست و یک پدر خیلی والا بود. دومین ازدواج او با بتینا برگنگروئن، چهار فرزند را در پی داشت: بئاتریس، توماس، اسکندر و هابرتوس.  این ازدواج بسیار نزدیک بود و تا آخر عمر ادامه پیدا می کرد. در مصاحبه تلویزیونی در سن ۶۵ سالگی، منفرد فون آدرنی درباره عشق این چنین سخن گفت: “عشق، موفق ترین دستگاه خدا برای بشر بود، و یا به بیان دیگر، بزرگترین کشف حقیقت بی پایان طبیعت بوده و همیشه در طول زندگی من به من برای رسیدن به سطحی بیش از انتظار جهان قدرت داده است. ” او برای کار خود به حمایت از خانواده اش نیاز داشت، که این موضوع وی را قادر به تکمیل کارهای بزرگ می ساخت. کودکان از فضای لیبرال موجود در خانه که بحث را تشویق می کند قدردانی می کنند: “نقد مستقل نه تنها نبود
– بلکه مورد تشویق واقع می شد، “یکی از پسرانش این را گفت. آنها یاد گرفتند که چگونه مسئولیت زودگذر را بگیرند و همچنان کار زندگی پدر خود را ادامه دهند.

مانفرد فون آدرن و همسرش  Bettina
دکتر پیتر لهن، مدیر عامل فون آردن از سالهای ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۶، در منفرد فون آدرنس به عنوان رئیس فعالیت داشت:
“قابلیت اطمینان، سخت کوشی ، دقیق بودن، از جمله کیفیت هایی بود که یک عضو از کارکنان مجبور به داشتن انها بود. ما خیلی سریع آموختیم که از کار کردن در محیط مورد نظر لذت ببریم، چرا که آزادی های فراوانی نیز داشتیم، و در بعضی از مراحل شما دیگر به ساعت نگاه نمی کردید و وقتی کار تمام می شد، به خانه برمی گشتید. ”

برای آرامش، مخترع مایل بود تا به موسیقی کلاسیک – موتزارت در سطحی بالاتر از همه گوش دهد: “من بالاترین تحسین را برای نبوغ موتزارت به کار می برم.  باور نکردنی است که یک انسان که فقط کمی بیش از ۳۰ ساله زندگی کرده باشد و در عین حال توانسته باشد به یک حوزه خاص کمک نماید و تاثیر او نیز در قرن ها ادامه داشته است. ” وی با تاسف این ادعا را داشت که آهنگسازانی که واقعا عالی بودند تنها تا اواخر قرن ۲۰ وجود داشته اند و بدون شک تا حدود زیادی در زمینه موسیقی کلاسیک
منفرد فون آدرن بیش از یک دانشمند و متفکر فکری بود. نگاهی به زندگی او نشان می دهد بسیاری از جنبه های شخصیت او در این زمینه را می توان با دشواری مورد قضاوت قرار داد.

• مانفرد فون آدرن به عنوان چشم انداز
منفرد فون آردن در مقاله ۱۹۶۲ خود “چشم اندازهای فناوری در سال ۲۰۰۰″ را که در مجله «Technische Gemeinschaft»  ظاهر شد، مورد اشاره قرار می دهد و وی نشان داد که او دانشمند و متفکر بینایی است. به نظر وی، همه ی آنهایی که برای چنین نبوت هایی مورد نیاز بوده اند، «تخمین نتیجه هر تحقیق را با تخیل کوچکی به انجام می رسانند که هر کدام بخشی از مرحله اول توسعه می باشد» و دانشمند باید در درون خود «ویژگیهایی که اهمیت زیادی برای آینده دارند”  به همراه داشته باشد. و بسیاری از نبوتها حقیقتا به حقیقت پیوسته و بخشی از زندگی روزمره ما مربوط بوده اند. موارد انتخابی به شرح زیر هستند:

چشم انداز میکروچیپ و اینترنت
در مورد مینیاتور سازی قطعات الکترونیکی، نیمه هادی و الکترونیک مولکولی، او پیش بینی میکرو تراشه و تحولات خام مرتبط با آن، که حتی “متخصصان با آن مخالف داشتند ” را مورد اشاره قرار می دهد. حتی شگفت اور تر از همه چشم انداز وی در مورد اینترنت می باشد:
“در طول چند دهه، پردازش داده ها و ذخیره سازی الکترونیکی انها
(از جمله آن در موارد طراحی مینیاتوری) ظرفیت مغز انسان را به اندازه ای افزایش می دهد که امروزه به ندرت می توان ان را درک کرد.  با گذشت هر روز، قدرت افزایش یافته و تخصص سریع در عرصه علوم، استفاده از روش های دقیق مرتب برای ذخیره سازی مواد علمی، که امروزه هنوز هم مورد دغدغه می باشد، مورد نیاز است. ”

چشم انداز ژنتیک به عنوان برکت و نفرین

پس از رمزگشایی DNA انسانی، مانفرد فون آدرن پیش بینی کرد که ژنتیک به عنوان یک برکت و لعنت برای بشریت وجود دادر: “اکنون که سنتز اسیدهای نوکلئیک به تازگی به دست آمده است، احتمالا ما امیدوار خواهیم بود که بتوانیم سنتز پروتئین های مهم را در آینده ای نزدیک به دست بیاوریم.  با توجه به وضعیت کنونی این حوزه، ما می توانیم راه حل معجزه واری را در زمینه ساختار پروتئین پیش بینی کنیم و با در نظر گرفتن این نکته که بشریت امکان بزرگی را در اختیار دارد، همچنین تولید موجودات زنده را به در پی خواهد داشت”.

چشم انداز از کاغذ ساخته شده از نور

در زمینه ارتباطات مخابراتی وی یک پیشگویی را ارائه نمود که دقیقا به میزان قابل توجهی به اثبات رسیده است: “به عنوان مثال، در پایان مرحله توسعه هر مشترک تلفن قادر خواهد بود تا با استفاده از یک سیستم شماره گیری بدون هرگونه تأخیری، به شماره گیری و ارتباط هر مشترک دیگر در جهان بپردازد.”  و در حوزه فن آوری نیمه هادی و صفحه نمایش، تا سال ۱۹۶۲، به اصطلاح OLED ها (دیودهای آلی نورانی) داریم: “در
زمینه تکنولوژی نورپردازی، نور محیط ایجاد شده با استفاده از چراغ های پانل الکترولیومینسنت، هم رده های بسیاری را خواهد داشت.  لامپ الکتریکی یا لوله فلورسنت با پانلهای فلورسنت جایگزین می شود که می تواند به طور جزئی یا به طور کامل بر روی دیوار اتاق قرار گیرد. پروژه های توسعه فعلی در VON ARDENNE دقیقا بر مبنای این تکنولوژی هستند.
آنچه که به طرز باور نکردنی در مورد اندیشه های ون آردن در آن زمان قابل توجه بوده است، وسیع تر از رشته های مختلف علمی و دقیق پیش بینی های او بود.

میراث
مانفرد فون آدرن در تاریخ ۲۶ می سال ۱۹۹۷ و در در سن ۹۰ سالگی درگذشت. مراسم تشییع جنازه در کلیسای بته وایبر-هیرش برگزار شد. متکلم مشهور کلاوس پیتر هرتچ، پیش از حضور تقریبا ۵۰۰ نفر که برای ادای اخرین احترام امده بودند، به ارائه موارد پرداخت. برای اعضای خانواده اش وی در کنار نتیجه یک زندگی غنی از اختراع، یک نام معروف باقی گذارده است.

در درسدن، یک “Manfred-von-Ardenne-Ring” وجود دارد و در هامبورگ “Manfred-von-Ardenne-Platz” در حافظۀ پیشگام تکنولوژی وجود دارد. یک دبیرستان در برلین به نام وی وجود دارد و “Manfred-von-Ardenne-Gewerbezentrum” در “Innovationspark Wuhlheide” در برلین وجود دارد. “URANIA-Vortragszentrum” یک رویداد سالانه را در روز مرگ شهروند افتخاری شهر درسدن برگزار می کند و از سال ۲۰۰۲ انجمن اروپایی فیلم های نازک جایزه منفرد ون آردن را جهت فیزیک کاربردی اهدا می کند.
روحیه کارآفرینی این مفهوم توسط VON ARDENNE Anlagentechnik GmbH، که سهامداران آن افراد پس از نسل منفرد فون آدرنی هستند، نشان داده شده است. امروزه شرکت موفق در سطح بین المللی به رهبری رابین شیلد (مدیر عامل شرکت)، توماس کریچکه (CFO) و هانس کریستین هشت (CTO) اداره می شود.
کار حیاتی منفرد فون آدرن در عرصه پزشکی در موسسه فون آرنتن فورژ Angewandte Medizinische Forschung انجام می شود که توسط دکتر الکساندر فون آدرن مدیریت می گردد.
• اکتشافات و اختراعات علمی
مهمترین اختراعات و اکتشافات منفرد فون آدرن و تیم او از این قرار است:
۱۹۲۳
اولین ثبت اختراع در ۱۶ سالگی تحت عنوان “روش انتخاب صدا” ثبت شد
۱۹۲۵
آمپلی فایر پهنای باند با استفاده از سیستم های لوله دوگانه HF با پهنای باند ۱۰۶ هرتز به عنوان پایه ای برای توسعه موارد بعدی تلویزیون کاملا الکترونیکی ارائه شد.
۱۹۲۶
توسعه گیرنده مقاومتی رادیویی با لوله سه مرحله ای (همراه با رادیو LOEWE) انجام گرفت که در نتیجه ارائه  یک رادیو ارزان قیمت برای طیف وسیعی از کلاس های اجتماعی امکان پذیر شد.
۱۹۲۸
تأسیس آزمایشگاه فون آرنتن جهت فیزیک الکترونی در برلین-لیچترفلد
کنترل روشنایی درونی نور نقطه ای لوله های براون با ارائه یک الکترود کنترل منفی بر روی پرتو الکترونی، با نام “الکترودهای Wehnelt ” به افتخار معلمش

۱۹۳۰
در تاریخ ۱۴/۱۲/۱۹۳۰ اولین تلویزیون کاملا الکترونیکی در جهان از طریق آزمایشگاه لیچترفلد با استفاده از اسکنرهای نقطه ای منتقل شونده (FSS) تولید شد که هنوز هم استفاده از ان ادامه دارد.
۱۹۳۱
اولین پخش کننده عمومی فیلم در نمایشگاه رادیو برلین با استفاده از اسکنر نقطه ای منتقل شونده (تکنولوژی دارای۱۸۰ خط)، توسط متخصصان در قالب تولد تلویزیون کاملا الکترونیکی با استفاده از پرتوهای الکترون ارائه شد
۱۹۳۳
اسیلوسکوپ پرتو الکترونی دقیق برای اندازه گیری الکترونیکی
۱۹۳۴
مبدل تصویر الکترونی – نوری (مبدل های تصاویر اشعه ایکس و مادون قرمز)
۱۹۳۷
میکروسکوپ اسکن الکترونی  (SEM)، که در دهه ۱۹۶۰ تکمیل شد، هنوز مهم ترین ابزار تجزیه و تحلیل در زمینه تحقیقات زیست پزشکی و میکروبیولوژی می باشد
۱۹۳۸
اولین مورد استفاده از پرتو الکترونی به عنوان یک ابزار لیزری جهت تولید ریزساختار
۱۹۳۹
میکروسکوپ الکترونی مغناطیسی یونیورسال با وضوح بالا برای زمینه روشن، تاریک و استریو؛ میکروسکوپ پروجکشن اشعه ایکس و میکروسکوپوگرافی پرتو الکترونی
۱۹۴۱
توسعه میکروسکوپ الکترونی یونیورسال ۲۰۰ کیلوولت، توزیع نخستین میکروسکوپ الکترونی برای جسم با دمای تا ۲۵۰۰ درجه سانتی گراد، روش تصویر سایه الکترونی
۱۹۴۲
ژنراتور نوترون گراف ۱ مگا الکترون ولت

اولین پرش پرتو الکترونی در میکروسکوپ الکترونی
۱۹۴۳
ساخت سیکلوترون با ۶۰ تن مگنت برای تحقیقات فیزیک هسته ای
۱۹۴۴
افزایش رزولوشن میکروسکوپ الکترونی یونیورسال به  AE 12 (بالاترین رزولوشن در جهان تا سال ۱۹۵۴)
۱۹۴۵-۱۹۵۵
جداسازی توده مغناطیسی برای افزایش ایزوتوپ صنعتی
منبع یون Duoplasmatron برای غلظت جریان بالای یون بر اساس میدان مغناطیسی قوی غیر همگن – دووپلاسماترن که هنوز در زمینه شتاب دهنده ذرات و به عنوان یک مکانیزم رانشی اصلاح شده در تکنولوژی فضایی مورد استفاده می باشد.
اسیلوسکوپ دقیق با اسکن نقطه ای ۲ میکرومتر
طیف سنج دقیق جرم با مبدل تصویر دو برابر کننده و یون
۱۹۵۵
تأسیس موسسه تحقیقاتی منفرد آونن در درسدن:
از همان ابتدا، پروژه های توسعه فیزیکی و فن آوری با یک رویکرد عملی عمیق برای مرکز در نظر گرفت شد. زمینه های جدید برای توسعه پرتو الکترونی به طور مداوم توسعه یافت، و اهمیت آن به عنوان یک ابزار مبتنی بر انرژی و بسیار انعطاف پذیر برای بهره مندی از فرایندهای صنعتی منفرد فون آدرن در اوایل شناخته شده بود:
– ذوب تحت خلاء و پالایش فلزات واکنش پذیر و مقاوم
– برش و جوشکاری
– ریزساختاری حرارتی و غیر حرارتی
– پوشش سطحی بافت
– تبخیر با سرعت بالا جهت فلزات و دی الکتریک
– پلیمریزاسیون رادیویی مواد مصنوعی
– استریل رادیویی دانه های گیاهی یا محصولات پزشکی یکبار مصرف
۱۹۵۷
فرستنده روده تحریک پذیر برای اندازه گیری فشار و pH در دستگاه گوارش
۱۹۵۸
منبع یون الحاقی به الکترون برای مولکول های آلی با انرژی پیوندی کم

۱۹۵۹
کوره چند محفظه ای پرتو الکترونی ۴۵ وات (EMO) برای ذوب کردن و پالایش فلزات واکنش پذیر و مقاوم

۱۹۶۱
کمربند ایمنی برای توسعه فاصله های ترمز داخلی در خودرو
۱۹۶۲
اتاق عمل با مراقبت های الکترونیکی بیمار برای عمل جراحی در Medizinische Akademie درسدن؛ ارائه و فرمولاسیون اولین مفهوم روش درمان چند مرحله ای سرطان  (KMT)؛
توسعه و تولید مقیاس کوچک دستگاه های قلب و ریه برای مراکز قلب در جمهوری دموکراتیک آلمان؛
توسعه و تولید مقیاس کوچک دستگاه های تشخیص اولتراسونیک
۱۹۶۴
تاسیسات برای میکرو پردازش صنعتی مدارهای میکرو الکترونیکی با استفاده از پرتوهای الکترونی
۱۹۶۵
تاسیسات برای پوشش تبخیری فیلم های نازک در شرایط شدید خلاء برای کاربردهای صنعتی دارای دو مخزن برای هیپرترمی تمام بدن
۱۹۶۸
کشف، پاکسازی و اجرای واکنش زنجیره ای لیزوزومی سلول های سرطانی، پیش بینی شده در سال ۱۹۶۵؛
کشف حساسیت سلول های تومور در برابر هیپرترمی با استفاده از واکسیناسیون هدفمند
۱۹۷۰
روش درمانی سیستمیک چند مرحله ای سرطان  (sKMT)
کشف عصب خونی و یک فرآیند اولیه جهت مکانیسم رهایی از درد و مرگ و میر ناشی از بیهوشی در طی کم کاری هیپرگلیسمی
۱۹۷۲
روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  (SMT) و شروع کار بر روی فارماکوکینتیک فوق العاده عامل g-Strophanthin قلب
۱۹۷۶
روش SELECTROTHERM برای هیپرترمی دو مرحله ای موج دکا جهت تامین انرژی همگن برای درمان سرطان
۱۹۸۷
روش IRATHERM® با پرتو درمانی اب فیلتر شده مادون قرمز A برای هیپرترمی کل بدن در زمینه درمان سرطان
۱۹۹۰
بنیاد کلینیک VON Ardenne برای روش های چند مرحله ای سیستماتیک درمان سرطان (sKMT) جهت ارزیابی sKMT و درمان بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته
۱۹۹۴
IRATHERM 1000  برای درمان غیر انکولوژیک بیماران مبتلا به هیپرترمی خفیف و متوسط ​​کلی در بدن

روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  چیست؟
روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  شامل تنفس سطوح بالایی از اکسیژن (۹۰٪) در حین ورزش در حالتی شبیه به کار با دوچرخه ثابت می باشد. این روش درمانی با مکمل هایی همراه می باشد که جریان خون و متابولیسم سلولی را افزایش داده و موجب به حداکثر رسیدن جذب اکسیژن می شود و بر خلاف بسیاری از روش های مشابه اکسیژن درمانی، سیستم ما به منظور رساندن جریان زیاد اکسیژن از طریق ماسک درز گیری شده ارائه می شود. این مورد موجب جلوگیری از تنفس هوای محیط اتاق در طول درمان شما می شود و حداکثر منفعت را در پی دارد.
یک جلسه اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  بسته به سطح آمادگی و اهداف شما در حدود ۲۰ تا ۲۵ دقیقه طول می کشد.

چرا به روش اکسیژن درمان چند مرحله ای نیاز داریم؟
بسیاری از عوامل استرس زای روزمره می توانند میزان “سطح اکسیژن پلاسما” خون را کاهش داده و موجب تضعیف گردش خون در قسمت های مختلف بدن شوند. اکسیژن در خون شما در دو محل قرار دارد … به سلول های قرمز خونتان متصل شده و به قسمت مایع خون شما (پلاسما) ریخته می شود. موسسه تحقیقاتی دکتر فون آدرن تحقیقات گسترده ای در مورد اکسیژن پلاسما انجام داده و نحوه واکنش نسبت به عوامل استرس زای مختلف را مورد بررسی قرار داده است. در اینجا برخی از نمودارهای زیر اثرات استرسورهای خاص و تاثیرات آنها بر اکسیژن پلاسما را نشان می دهد.

استرس های روزمره که باعث کاهش اکسیژن پلاسما  (و مصرف اکسیژن) می شوند:

دکتر فون آدرن متوجه شد که سطح اکسیژن پایین در پلاسما پایین موجب باریک شدن مویرگها (رگ های خونی کوچک) می شود. این محدودیت در جریان خون موجب گسترش انواع بیماری ها می شود و به طور کلی زمینه ساز پیری می باشد.
افزایش مصرف اکسیژن و گردش خون پس از اکسیژن درمانی:

این که آیا شما در حال مبارزه با سرطان، بیماری مزمن هستید یا فقط می خواهید در بهترین حالت خود باشید، بهینه سازی سطح اکسیژن پلاسما و بازگرداندن حالت گردش خون مناسب، یک گام اساسی است.

چه کسانی می تواند از  روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  استفاده کنند؟
۱٫ ورزشکاران:
افرادی که می خواهند عملکرد ورزشی خود را افزایش دهند، MT O2  را به شیوه ای متفاوت به کار خواهند گرفت. به جای تنفس کردن صرف هوای غنی از اکسیژن، ما در طول تمرین ۱۵ دقیقه ای در دوچرخه ورزشی از سطح اکسیژن کم و زیاد استفاده می کنیم. این تمرین “کنتراست ارتفاع” ترکیبی از بهترین ها برای هر دو مورد می باشد: تحریک فیزیولوژیکی تمرین در ارتفاع بالا، با مزایای متابولیک روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش) .  می توان خود این برنامه را با توجه به اهداف مورد نظر در قالب روش های مختلف به انجام رساند. بنابراین، آیا شما به دنبال به دست آوردن استقامت و ماکزیمم V02 هستید و یا می خواهید به کاهش شدت “خستگی فصلی” بپردازید. ما می توانیم یک برنامه را با توجه به نیازهای شما ارائه نمایید.

۲٫ بیماران سرطانی:

رابطه سطح اکسیژن ضعیف با رشد سرطان در دهه های مدیدی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، با به وجود آمدن تحقیقات متابولیک امروزه در رابطه با سرطان، ارتباط اکسیژن با سرطان در حال بازگشت سطح اول اخبار می باشد [۳،۴،۵[.  مطالعات مدرن نشان می دهد که سطح ضعیف اکسیژن موجود در بافت های تومور، احتمال ابتلا به عود تومور [۱۲,۱۳] و متاستاز [۱۴] را افزایش می دهد.

همچنین محققان روش اکسیژن درمانی را جهت افزایش اثرات هر دو مورد روش پرتو درمانی [۱۵] و سایر روش های طبیعی ضد سرطان [۱۶، ۱۷[  نشان داده اند. همچنین این مورد برای جلوگیری و درمان آسیب های طولانی مدت ناشی از پرتودرمانی نشان داده شده است[۱۸] . روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  نیز برای حفظ سطح اکسیژن پلاسما در بدن پس از عمل جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی حایز اهمیت می باشد زیرا این درمان ها می توانند تمام سطوح اکسیژن پلاسما را کاهش دهند [۱۹] (نمودارهای زیر را ببینید). با استفاده از ابزارهای قدرتمندی مانند روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش) ، ما می توانیم یک پروتکل مکمل جهت مراقبت از سرطان طراحی کنیم تا بدین ترتیب هر مرحله از آن را پشتیبانی نماییم.
عوامل مرتبط با سرطان:

مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان: در حالی که درمان آنتی ژنیک (رگ های خونی) (طبیعی یا دارویی) می تواند بسیار مفید باشد، “احیا جریان خون مناسب” با ۰۲MT، به این معنی اینکه رشد رگ های خونی را افزایش می دهد و رشد تومور را افزایش می دهد، نیست و کاملا برعکس می باشد. آنژیوژنز سالم (رشد رگ های خونی) خود بنیادی برای زندگی است. اما آنژیوژنز در رشد سرطان، درهم شکسته است [۲۰] و می تواند به عنوان “آنژیوژنز پاتولوژیک” (حالت بیماری ناشی از رشد رگ های خونی) مورد توجه قرار گیرد. محققان نشان داده اند که سطح اکسیژن کم (هیپوکسی) می تواند رشد رگ های خونی تومور را از طریق پروتئینی به نام “عامل القایی القاء هیپوکسی”  (HIF) [21,22,23] تحریک کند. به جای جلوگیری صرف از این مکانیزم مربوط به رگهای خونی(بیمار)، روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  برای حذف یکی از عوامل اصلی (کمبود اکسیژن موضعی) به کار می رود که موجب تحریک رشد رگهای خونی می شود. در حقیقت، اگر چه بر خلاف باور قبلی در زمینه مسدود کردن رشد رگ های خونی تومور، محققان دانشگاه آکسفورد مزایای مشابهی را نسبت به پیشرفت اکسیژن و جریان خون در تومورها در مقایسه با حالت قبل از درمان های معمول داشتند. [۲۴[. محققان دانشگاه راچستر اثر مشابهی را مشاهده نمودند [۲۵[. با این حال، این چیزی است که دکتر ون Ardenne  و دیگر محققان (به ویژه آلمانی) برای چندین دهه مورد مطالعه قرار داده اند. به طور کلی، درمان با اکسیژن یک روش خاصی می باشد که با طیف گسترده ای از روش های مکمل ضد سرطان همراه است و می تواند مکملی بسیار قدرتمند برای درمان های سرطانی متعارف باشد.

روش “درمان سریع چند مرحله ای” چیست؟
همچنین در مرکز طب سوزنی و مجتمع پزشکی، ما روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  را با استفاده از شتاب دهی منظم دوره ای (WPA)ترکیب نموده ایم، و این همان چیزی است که ما آن را “تسریع چند مرحله ای” می نامیم. درمان WPA شامل یک دستگاه به نام تخت “Exer-Rest” می باشد که بیمار را به آرامی به عقب و جلو حرکت می دهد تا جریان خون را افزایش دهد. شما می توانید از آن به عنوان یک فرم «ورزش غیرفعال» که ما ان را با روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  ترکیب می کنیم، بهره مند شوید. این ترکیب مخصوصا برای افرادی که تحت درمان های مرسوم برای سرطان جهت مناطق خاصی در بدن هستند طراحی شده است.
چرا روش “درمان سریع چند مرحله ای” مورد استفاده قرار می گیرد؟
در حالی که ورزش موجب افزایش جریان خون در عضلات، ریه ها و قلب می شود، در واقع می تواند جریان خون در اندام های داخلی مانند کلیه ها، معده، روده کوچک و طحال را کاهش دهد. از آنجایی که سرطانها اغلب در این ناحیه به وجود می ایند، برخی از بیماران به جای تمرین با دوچرخه به درمان با روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  به استفاده از روش شتاب گیری دوره ای کامل می پردازند. این مورد مشاهده شده است که WPA جریان خون به مغز (+ ۱۸۰٪)، کبد (+۸۶٪)، معده، روده کوچک و کلیه ها (+ ۵۳ تا ۷۲٪) را افزایش می دهد. بنابراین بسته به محل تومور، شما می توانید تعیین کنید که کدام فرم از روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  بهترین مورد برای شما خواهد بود.
۳٫ متخصصین کامپیوتر / کارکنان دانش محور:
دکتر ون آردن در طول تحقیقاتش در دهه ۱۹۶۰، چیزی را پیدا کرد که در حال حاضر بیشتر از همیشه مورد توجه است. اگر چه عدم فعالیت فیزیکی موجب کاهش میزان اکسیژن در پلاسمای خون بیماران، عدم فعالیت فیزیکی همراه با استرس باعث کاهش بیشتری می شود. اما چرا امروزه این مورد خیلی شیوع دارد؟ از آنجا که بسیاری از ما “کارکنان دانش محور” هستیم که زمان استرس زای زیادی را با کامپیوتر کار می کنیم لذا مغز ما خیلی سخت کار می کند، بدن ما برای ساعات متمادی بدون حرکت بوده و تنفس ما کم عمق و بی روح است. این امر می تواند برای سطوح اکسیژن پلاسما و گردش خون ما بسیار خطرناک باشد. افرادی که درست قبل از کار بر روی کامپیوتر به شدت تمرین می کنند، می توانند به علت “گردش متابولیکی” که از طریق اعمال شدید جسمی ایجاد شده، حتی در معرض خطر بیشتری قرار می گیرند.
اگر شما “کارمند دانش محور” هستید که از هر کدام از این علائم زیر رنج می برد، باید از روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  استفاده کنید.
گردش خون ضعیف
اندام ها و یا قسمت های سرد بدن

سرماخوردگی و سرگیجه های مکرر
تنگی و اسپاسم عضلات

سردرد طولانی
هر شرایطی که به وضوح با ساعت های طولانی در پی کار با کامپیوتربدتر می شود
هر شرایطی که به وضوح با ماساژ (از جمله سرگیجه، سرگیجه، دلتنگ شدن قلب، اختلال گوارشی) بدتر می شود

  1. افراد که با بیماری های مزمن (به خصوص استرس و یا مرتبط با سن) مبارزه می کنند:
    روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش) می تواند انواع مختلفی از بیماری های مزمن را شامل شود و دلیل ان این است که اکسیژن در کانون ایجاد انرژی سلولی می باشد. در اینجا یک لیست از مواردی است که می توانند از روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  بهره مند شوند اورده شده است:

اختلالات چشم دژنراتیو
Angina pectoris  (درد قفسه سینه قلب)
آسم و تنگی نفس
سمیت کبدی
اختلالات گردش خون
سردرد میگرنی
التیام جراحت
توانبخشی پس از بیماری (حمله قلبی، جراحی، عفونت، مسمومیت)
کاهش عوارض جانبی درمان های سرطانی متعارف (جراحی، تابش اشعه، شیمی درمانی)
توانبخشی پس از بی حرکتی ناشی از بیماری (فلج، آرتریت، روماتیسم، آسیب فاجعه آمیز)
۵٫ افراد سالم / افراد عادی:
از آنجا که اکسیژناسیون مناسب برای ایجاد انرژی سلولی ضروری می باشد، تنها تعداد اندکی از افراد هستند که این روش روی انها تاثیر مثبتی ندارد. اما به طور کلی، در اینجا برخی از دلایل استفاده از روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  برای پیشگیری از بیماری ها [۲۷[ اورده شده است:
به طور کلی کاهش حساسیت نسبت به بیماری
بهبود اکسیژن و سلامت پوست
اثرات ضد پیری (کاهش “سن بیولوژیکی” به طور متوسط ​​۱۰ سال)
کاهش تاثیر استرس شغلی
تهویه قبل و بعد از حوادث استرس شدید جسمی یا روحی (جراحی، گفتار عمومی، رویداد ورزشی رقابتی)
عادی سازی ظرفیت حمل اکسیژن در افراد سیگاری (به ویژه افرادی که بیش از ۴ بار در روز سیگار می کشند)
سرطان و پیشگیری از سرطان

حفاظت از  سیستم ایمنی
ثبات گردش خون
تقویت “اثر تعطیلات” بر سلامت عمومی
روش اکسیژن درمانی چند مرحله ای (اکسیژن درمانی با ورزش)  در برابر روش اکسیژن Hyperbaric
سه تفاوت اصلی بین این دو نوع روش اکسیژن درمانی وجود دارد:
در حالی که درمان با اکسیژن Hyperbaric و چند مرحله ای مزایای مشابهی دارند، روش Hyperbaric از فشار برای جریان دادن اکسیژن در بدن شما استفاده می کند. از سوی دیگر روش چند مرحله ای از فشار فیزیکی (و مکمل) برای کشش اکسیژن در بدن شما با مکانیسم های طبیعی خود بهره می برد.
هر دو درمان بسیار مفید هستند، اما اکسیژن Hyperbaric برای افرادی که به شدت غیر فعال هستند و / یا تحمل فیزیکی ندارند بهتر است.
درمان با اکسیژن Hyperbaric با کیفیت بالا به زمان بیشتری نیاز دارد و برای بیمار و ارائه کننده این درمان بسیار هزینه بر تر است.
روش چند مرحله ای به همان اندازه موثر بوده و در عین حال عملی تر، سریع تر و بسیار ارزان تر می باشد.

مطب شخصی دکتر علی تارات بر اساس الگو گیری از آخرین تکنولوژی های روز دنیا و رعایت استانداردهای جهان در زمینه انواع روشهای رایج تجویز اکسیژن اوزن طبی در خدمت شما عزیزان است.

دکتر علی تارات

اکسیژن و اوزون درمانگر (متخصص طب هایپرباریک)
- دانش آموخته دکترای حرفه ای پزشکی از دانشگاه علوم پزشکی شیراز
- دانش آموخته طب هایپر باریک تحت نظر دانشگاه اکسفورد در دانشگاه عالی پزشکی سنگاپور SGH 
- نویسنده ی دو کتاب با عناوین" اصول طب غواصی" و" مبانی طب هایپرباریک "