اوزون (O3) یک گاز بحث انگیز می باشد، و دلیل ان وجود ویژگی های قدرتمند اکسیدانی بوده، و در عین حال اثرات مضری روی دستگاه تنفسی ایجاد می کند و همچنین به عنوان یک ماده درمانی برای دهه های متمادی مورد استفاده قرار گرفته است. اثر ضدعفونی کننده O3 به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد اما استفاده اوزون در درمان پزشکی هنوز مورد بحث می باشد.
در حال حاضر ۹ روش اوزون درمانی در امور پزشکی وجود دارد که عبارتند از: اعمال مستقیم داخل وریدی و داخل شریانی، تزریق رکتال، تزریق عضلانی، خود درمانی کلی و جزئی، آب اوزونه، تزریق داخل مفصلی، بسته شدن توسط اوزون ، روغن اوزونه و استنشاق اوزون .
اهداف
ارزیابی ایمنی و اثربخشی اوزون درمانی در مراقبت های بالینی.
نتایج
ایمنی
گزارش هایی از موارد استفاده از اوزون منجر به آمبولی هوا، عفونت های منتقله از طریق خون و از دست دادن زمینه دو جانبه پس از دریافت اوزون درمانی وجود دارد.
اثربخشی
(۱) HIV و سایر بیماری های عفونی
تنها شواهد غیر اثبات شده ای در جهت حمایت از اثربخشی اوزون درمان در زمینه درمان HIV و یا سایر بیماری های عفونی منتقله از طریق خون وجود دارد. شواهد موجود برای توصیه استفاده از اوزون در درمان بیماران مبتلا به HIV بسیار کافی می باشد.
(۲) ایسکمی
شواهد کافی برای نشان دادن مزایای اوزون در درمان ایسکمی اندامی، سکته مغزی و بیماری های قلبی ایسکمی وجود ندارد.
(۳) چشم پزشکی
در سه مطالعه ای که در ان بیماران مبتلا به رتینیت پیگمنتوزا حاضر بودند و تحت اوزون درمانی قرار گرفته بودند بهبود موقت مشاهده شده بود.
(۴) ارتولارینگولوژی
شواهد کافی به منظور توصیه اوزون درمانی جهت درمان ENT وجود ندارد.
(۵) زنان و زایمان
شواهدی مبنی بر اثربخشی درمان با اوزون جهت کاهش میزان عفونت در بخش سزارین وجود ندارد و موارد موجود تنها مطالعات مشاهده ای می باشند.
به طور مشابه، شواهد کافی برای توصیف استفاده اوزون در درمان بیماری های دوران کودکی وجود ندارد.
شواهد موجود تنها به دلیل استفاده از اوزون در درمان ناباروری اولیه حالت گزارشی دارند.
(۶) اختلالات ارتوپدی
در این گونه موارد فقط سه آزمایش بالینی مرتبط وجود دارد، بنابراین اعلام نتیجه قطعی دشوار می شود.
(۷) سرطان
شواهد کافی در رابطه با اثربخشی و ایمنی اوزون درمانی در زمینه بیماران سرطانی وجود ندارد.
(۸) بیماری های پوستی
شواهد موجود تنها با توجه به استفاده از اوزون در درمان بیماری پوست حالت گزارشی دارند.
نتیجه گیری
داده های کنونی در زمینه استفاده از روش اوزون درمانی به عنوان گزینه های درمانی برای شرایط مختلف بهداشتی فاقد مزیت ایمنی و درمانی مناسب نسبت به روش های درمانی معمول می باشد.
توصیه ها
شواهد کافی به منظور ارائه پیشنهاد جهت استفاده از اوزون درمانی به عنوان یک روش جایگزین در خصوص بیماران مبتلا به اختلالات هماتولوژیک، بیماری های خود ایمنی، ایسکمی، شرایط چشمی، ENT، زنان باردار و بیماری های زنان، شرایط ارتوپدی، سرطان و اختلالات پوست وجود ندارد.
- مقدمه
اوزون یک شکل عنصری از اکسیژن می باشد که به طور طبیعی در جو زمین اتفاق می افتد. این ماده در ارتفاع ۵۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ فوت زمین را احاطه کرده است. اوزون ، در حالت گاز طبیعی، برای بافت های انسانی سمی است. با این حال، در فرم آبی، ممکن است اثرات درمانی به همراه داشته باشد.
اوزون اولین بار در سال ۱۸۴۰ در دانشگاه بازل در سوئیس توسط مریخ Frederick Schonbein شیمیدان آلمانی کشف شد. اوزون برای اولین بار برای ضد عفونی کردن اتاق عمل در سال ۱۸۵۶ و و بعدا جهت آب درمانی در سال ۱۸۶۰ (در بنیاد مربوط به علم و فناوری جایگزین) استفاده شد. ارتش آلمان از اوزون برای درمان زخم های جنگی و سایر عفونت های ایجاد شده در طول جنگ جهانی اول بهره برد.
بر اساس نظر انجمن پرشکان اروپا در خصوص اوزون و همچنین مرکز ملی تحقیقات علمی در کوبا، پزشکان در حال حاضر از انواع مختلف اوزون جهت درمان بیماری های زیر بهره می برند : آبسه، آکنه، ایدز، آلرژی، شکاف های مقعد، آرتریت، آسم، تومورهای سرطانی، زخم معده، اختلالات گردش خون، سیروز کبدی، یبوست، زخم های قرنزی، زیستی، زخم های دهانی، زخم معده، بیماری های قارچی، گانگرن، زخم های دستگاه گوارش، گلوکوم، هپاتیت، هرپس سیمپلکس و زوستر، هیپوکلسترولمی، استئومیلیت، بیماری پارکینسون، بیماری رینود، آرتریت روماتوئید، زوال عقل، سپسیس، سینوزیت، اسپوندیلیت، ترومبوفلبیت، زخم و دیگر موارد. البته این لیست کامل نیست. (Ref: مقالات اولین کنگره ایبرای آمریکای لاتین در مورد کاربرد اوزون ۱۹۹۰)
اوزون درمانی هنوز یک فرم بحث انگیز در میان درمان های جایگزین می باشد. به کودکان و بزرگسالانی که با مشکلات ریوی مواجه هستند، گفته می شود در داخل خانه بمانند، زیرا اوزون می تواند آلرژی ها، برونشیت، آسم و دیگر مشکلات بهداشتی را تشدید کند. از سوی دیگر، بسیاری معتقدند که اوزون به بهبودی آنها در زمینه سرطان، بیماری های قلبی، کاندیدا، مشکلات HIV و بسیاری از بیماری های دیگر از جمله بیماری های خودایمنی، آرتریت روماتوئید و کمر درد کمک می کند. عناصر کمی وجود دارد که همانند اوزون بحث برانگیز باشند و این موضوع موجب ایجاد یک تناقض پزشکی شده است که: یک گاز چگونه می تواند هر دو جنبه مخاطره امیز بودن ان برای سلامتی و همچنین اثر بخش ان در درمان برخی از بیماری های خطرناک ترین بشری را به همراه داشته باشد؟
بسیاری از پزشکان و درمانگاه هایی که این نوع درمان را در کانادا و ایالات متحده ارائه می دهند، توسط سازمان های مختلف دولتی مجبور به انجام عمل شده اند. با این حال، در دهه گذشته این روش درمانی بیشتر و بیشتر در سایر نقاط جهان مورد استفاده قرار گرفته است. در بیشتر موارد، اوزون درمانی تنها در مکزیک، برخی از کشورهای حوزه کارائیب مانند باهاما، کوبا و جمهوری دومینیکن و همچنین در اروپا، به ویژه آلمان و اروپای شرقی، در دسترس می باشد.
- پیش زمینه
مصرف اوزون در پزشکی
پس از گذشت قرن، علاقه مندی در زمینه تمرکز بر استفاده از اوزون در درمان پزشکی اغاز گردید. با این حال، تا سال ۱۹۳۲، اوزون تا زمانی که آب اشباع شده به عنوان یک ضد عفونی کننده توسط دکتر E.A. فیش، دندانپزشک آلمانی استعمال نشده بود به طور جدی توسط جامعه علمی مورد مطالعه قرار نگرفته بود. یکی از بیماران وی، اروین پری جراح بود که بلافاصله امکانات اوزون درمانی را دریافت نمود. دکتر Payr همراه با پزشک فرانسوی P. Aubourg اولین پزشکی بود که گاز اوزون را از طریق تزریق رکتال برای درمان کولیت مخاطی و فیستول مورد استفاده قرار داد.
در حال حاضر، هشت روش ساده و یک روش بسیار پیچیده اوزون درمانی وجود دارد که در عمل پزشکی مورد استفاده هستند.
- کاربرد مستقیم داخل وریدی و داخل شریانی
مخلوطی از اوزون / اکسیژن به آرامی با یک سرنگ به یک شریان یا ورید به صورت زیر جلدی تزریق می شود. این روش در درجه اول برای اختلالات گردش خون شریانی استفاده می شود. با توجه به ایده جرارد V. سانن، M.D.، “به علت حوادث ایجاد شده به دلیل استفاده سریع از مخلوط گاز در گردش خون، این تکنیک در حال حاضر به ندرت مورد استفاده می باشد” (۱۹۸۸).
- اختلالات رکتوم
این مورد ابتدا توسط Payr و Aubourg در دهه ۱۹۳۰ مورد استفاده قرار گرفت، که در ان مخلوطی از اوزون و اکسیژن از طریق رکتوم وارد شده و از طریق روده جذب بدن می شود. این روش برای انواع مختلفی از مشکلات بهداشتی استفاده می شود که در واقع یکی از ایمن ترین آنهاست. به عنوان مثال در درمان متداول بیماری کولیت اولسراتیو، ۷۵ میکروگرم اوزون در هر میلی لیتر اکسیژن استفاده می شود (درمان با ۵۰ میلی لیتر اکسیژن آغاز می شود که می تواند به آرامی به ۵۰۰ میلی لیتر در هر مرتبه از درمان افزایش یابد) ۱۶ ضمن وجود نظارت پزشکی در آلمان، روسیه و کوبا، تعداد بیشتری از افراد خصوصی در ایالات متحده از این روش جهت خود درمان سرطان، مشکلات مربوط به HIV و سایر بیماری ها بهره می برند.
- تزریق داخل عضلانی
مقدار کمی از مخلوط اوزون و اکسیژن (تا ۱۰ میلی لیتر) برای بیمار (معمولا در باسن) همانند یک تزریق طبیعی تزریق می شود. این روش معمولا برای درمان آلرژی و بیماری های التهابی استفاده می شود. تزریق داخل عضلانی گاهی به عنوان درمان سرطان در اروپا مورد استفاده قرار می گیرد.
- اتوهموتراپی کلی و جزئی
این روش از دهه ۱۹۶۰ مورد استفاده بوده است، اتوهموتراپی جزئی شامل استعمال مقادیر اندک (معمولا ۱۰ میلی لیتر) خون بیمار از یک ورید با یک سرنگ زیر پوستی می باشد. سپس خون با اوزون و اکسیژن درمان می شود و با تزریق عضلانی به بیمار تزریق می شود. از این رو خون و اوزون به صورت نوعی از خود واکسینه کردنی که از سلول های خود او گرفته می شود، به بیمار منتقل می شود و بنابراین یک واکسن منحصر به فردی ایجاد می کند که می تواند در درمان مشکل سلامت بیمار بسیار خاص و موثر باشد. عمده موارد استفاده از این روش جهت حذف بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلی لیتر خون بیمار می باشد. پس از چند دقیقه، اوزون و اکسیژن به خون منتقل می شوند و سپس خون اوزونه به داخل ورید تزریق می شود. این روش ها برای درمان انواع مختلفی از مشکلات بهداشتی، از جمله تبخال، آرتروز، سرطان، بیماری های قلبی و عفونت HIV مورد استفاده قرار می گیرند. احتمالا امروزه این روش متداول ترین روش اوزون درمانی می باشد.
- آب اوزونه
در این روش گاز اوزون از طریق حباب وارد آب می شود و این آب به صورت استعمال خارجی جهت درمان زخم، سوختگی و عفونت های پوستی به صورت آهسته مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین از آن به عنوان یک ضد عفونی کننده توسط دندانپزشکانی که جراحی دندان را انجام می دهند استفاده می شود. در روسیه، پزشکان در طول عمل جراحی از آب اوزونه برای شستشوی حفره های بدن استفاده می کنند. در روسیه و کوبا، آب اوزونه جهت درمان انواع مختلفی از مشکلات روده و بیماری های زنان، از جمله کولیت زخمی، زخم دوازدهه، گاستریت، اسهال و ولووواژینیت استفاده می شود (مقالات کنگره اول Iberolatinamerican در خصوص کاربردهای اوزون ، ۱۹۹۰).
- تزریق داخل مفصلی
در این روش، گاز اوزون از طریق حباب وارد آب می شود و مخلوط به طور مستقیم بین مفاصل تزریق می شود. این دارو در درجه اول توسط پزشکان در آلمان، روسیه و کوبا برای درمان آرتروز، روماتیسم و سایر بیماری های مفصلی استفاده می شود.
- بسته بندی با اوزون
این روش غیر تهاجمی از یک کیسه پلاستیکی مخصوص ساخته شده است که در اطراف محل مورد استفاده قرار می گیرد. مخلوط ازون / اکسیژن به داخل کیسه پمپ می شود و مخلوط از طریق پوست به داخل بدن جذب می شود. بسته بندی اوزونه عمدتا برای درمان زخم های پا، گانگرن، عفونت های قارچی، سوختگی و زخم های آهسته ای توصیه می شود.
- روغن اوزونه
عمدتا جهت درمان مشکلات پوستی، گاز اوزون به روغن زیتون افزوده می شود و به عنوان یک مرطوب کننده یا مرهم برای طولانی مدت و جهت دوزهای کم استفاده می شود.
- استنشاق اوزون
ریه ها اندام هایی هستند که حساسیت بیشتری نسبت به اوزون دارند. پزشکانی که از اوزون پزشکی استفاده می کنند هشدار می دهند که استنشاق اوزون می تواند تغییراتی را در تراکم بافت ریه به همراه داشته باشد و همچنین می تواند باعث آسیب رساندن به غشاهای ریوی شود، و تحریک اپیتلیوم [لایه سطحی موکوس] در تراوش و برونش ها را سبب شود و نیز می تواند به آمفیزم منجر شود. آنها به کاربران هشدار می دهند که نباید اوزون مورد استفاده وارد فضای اتاق شود. ژنراتورهای مدرن اوزون پزشکی به طور خاص به گونه ای طراحی شده اند تا از نشت اتفاقی گاز اوزون جلوگیری کنند. دکتر استیون ال. لوین، همکار نویسنده انطباق آنتی اکسیدان، به افراد در خصوص استفاده از تصفیه کننده های هوای تجاری که مقدار اندکی از اوزون را برای تمیز کردن هوا تولید می کنند، اخطار می دهد، زیرا اوزون نمی باید در معرض استنشاق قرار گیرد.
غلظت های درمانی اوزون بنا به روش تجویزی متفاوت می باشد و کمترین غلظت ان مربوط به استعمال در اتوهموتراپی کلی می باشد.
اکنون پزشکان خصوصی متعددی که عمدتا در ولسوالی کلانگ مستقر هستند، از اوزون درمانی برای علائم مختلفی از جمله درمان سرطان، روماتیسم، عفونت های ویروسی مزمن و حفظ ظاهر جوان بهره می برند. علاوه بر این، آب اوزونه نیز در دسترس می باشد.
- ویژگی های فنی
اوزون یک فرم غیر فعال و سه گانه (O3) از اکسیژن (O2) می باشد. اوزون با دادن یک اتم اکسیژن منفرد در مدت زمان ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به دو اتم اکسیژن منظم تقسیم می شود. اوزون به عنوان یکی از قوی ترین اکسید کننده ها در طبیعت محسوب می شود، اما مکانیسم عمل درمانی آن مشخص نیست. برخی از توضیحات احتمالی برای این موضوع عبارتند از تولید پراکسیدها توسط اوزونه شدن با اسیدهای چرب اشباع نشده در غشای سلولی، فعال سازی یا تولید گونه های اکسیژن واکنشی که به عنوان تقویت کننده فیزیولوژیک فرآیندهای زیستی مختلف (از جمله افزایش تولید ATP) و افزایش قدرت آنزیم های داخل سلولی با فعالیت آنتی اکسیدانی. این مورد گزارش شده است که قرار گرفتن در معرض اوزون موجب تغییر در سطح بسیاری از عوامل بیولوژیکی می شود، به عنوان مثال سیتوکین ها [IFNc، TNFa، TGFb و IL-8]، واکنش های فاز حاد و مولکول های چسبندگی از خانواده ی Integrin مانند CDllb از جمله این موارد هستند. گزارش های دیگر نشان دهنده افزایش تحرک و چسبندگی سلول های چند هسته ای خون محیطی به سلول های اپیتلیال پس از قرار گرفتن در معرض اوزون می باشد. به طور مشابه، لوکوسیتوز ناشی از اتوآهاموتراپی و افزایش فعالیت فاگوسیتیک سلولهای پلی مورفونیک نیز گزارش شده است.
- سؤال در مورد مقررات
آیا باید اوزون درمانی به عنوان یک روش درمانی استاندارد برای استعمال در موارد خاص پیشنهاد شود؟
- هدف
منظور از این بخش ارزیابی ایمنی و کارآیی اوزون درمانی در شرایط پزشکی می باشد. این ارزیابی اثرات اوزون موجود در جو را بر روی سلامت فرد یا بیمار مورد بررسی قرار نمی دهد.
- روش شناسی
پایگاه های داده مورد استفاده جهت جستجو عبارتند از Pubmed، کتابخانه Cochrane، E-medicine، پایگاه داده بین المللی اوزون ، بنیاد علوم جایگزین و فناوری، پایگاه داده های عمومی مانند Google و همچنین صفحات وب و بسیاری از مجموعه های دیگر از مقالات دریافت شده از اینترنت. کلمات کلیدی مورد استفاده برای جستجو شامل این موارد می باشد: اوزون ، اوزون درمانی، اوزون پزشکی، اکسیژن و اوزون درمانی، اوزون درمانی و بیماری های خود ایمنی، اوزون درمانی و آرتریت روماتوئید یا آرتریت روماتوئید، اوزون درمانی و کمردرد، اوزون و هماتولوژیک، اوزون و مامایی، اوزون و جراحی، اوزون و ارتوپدی، اوزون و ایسکمی، اوزون و سرطان و اوزون و پوست.
هیچ محدودیتی در زمینه جستجو وجود نداشت؛ مقالات ارائه شده با هر زبان مورد نظر قرار گرفتند. مشکلات موجود در جستجوی ادبیات مربوط به کمبود کارآزمایی های بالینی کنترل تصادفی در خصوص مصرف اوزون در تمام زمینه های پزشکی بود.
ارزیابی انتقادی از تمام ادبیات مربوطه انجام شد و شواهد طبق ارزیابی فناوری های بهداشتی کاتالونیا (CARTA) تغییر یافتند.
- نتایج
استفاده اوزون در پزشکی برای چندین دهه مورد بحث قرار گرفته است، اما در مجلات علمی پزشکی اشاره به استفاده از آن در بیمارستان وجود ندارد. اکثر ادعاهای اثربخشی آن غیرعادی بود. این ادعا وجود دارد که اوزون قادر به از بین بردن ویروس ها، باکتری ها، انگل ها، قارچ ها بوده و برای درمان سرطان ها مفید است (Bocci، ۱۹۹۲). ممکن است روش درمانی موجب فعال سازی سیستم ایمنی میزبان با القای تولید سیتوکین های ایمنی شود. همچنین پیشنهاد شده است که از آنجا که ویروس ها، باکتری ها و دیگر موجودات زنده نیاز به یک محیط بی هوازی دارند، قرار گرفتن در معرض اوزون باید این ارگان های مضر را از بین ببرد.
۷٫۱ ایمنی
گزارش مرگ و میر ناشی از آمبولی هوا در هنگام استفاده از اوزون در درمان پسوریازیس گزارش شده است (Marchetti & Monaca، ۲۰۰۰).
هپاتیت C و عفونت های اچ آی وی نیز پس از اتو هموتراپی اوزون گزارش شده است (Daschner، ۱۹۹۷). اخیرا مطالعات مقطعی نشان داد که انتقال عفونت HCV به علت آلودگی متقابل در میان ۶ بیمار از ۳۱ بیمار که در معرض هموتراپی یا تزریق عضلانی در بخش سرپایی یک بیمارستان در ایتالیا قرار داشت (Faustini et al 2005) رخ داد.
به غیر از این، گزارش شده است که یک زن ۴۵ ساله از آسیب دیدگی حاد دوطرفه پس از تزریق درون دیسکال و پری گانگلیونیک مخلوط گاز اوزون با اکسیژن برای فتق دیسک کمر شکایت داشته است (Lo Giudice، ۲۰۰۴) . (۲۰۰۴) Corea نیز یک مورد سکته مغزی استروبازاریل را پس از درمان با اکسیژن -ازون برای فتق دیسک کمری گزارش کرد.
۷٫۲ اثربخشی
۷٫۲٫۱ بیماری های HIV و عفونی
یک گزارش ناشناس (۱۹۹۴) ادعا می کند که مصرف اوزون همراه با اکسیژن می تواند ویروس HIV را غیرفعال کند. Carpendale و همکاران (۱۹۹۳) اثربخشی اوزون را در درمان اسهال مرتبط با ایدز گزارش کردند. در این مقاله، سه نفر از چهار بیمار مبتلا به اسهال ناشی از علل ناشناخته تحت درمان روزانه با اوزون قرار گرفتند، و درمان کامل را تجربه نمودند و برای سایر بیماران نیز پیشرفت قابل توجهی گزارش شده است.
بررسی ارائه شده توسط (Wells et al (1991 گزارش می دهد که اوزون ویروس های HIV-I را به صورت دوز متناوب غیر فعال می کند.
دو تحقیق گزارش دادند که اوزون که یک اکسید کننده قوی است، می تواند افزایش آنزیم های آنتی اکسیدان سلولی را تحریک کند و در نهایت منجر به مهار استرس اکسیداتیو شود و این ممکن است در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله HIV موثر واقع شود (Rodder et al 1991، Bocci 1996).
یک مطالعه کنترل نشده غیر تصادفی در مورد بیماران مبتلا به هپاتیت A، B یا C نشان داد که تمام ۴۰ بیماری که اوزون درمانی دریافت کرده بودند به طور کامل نسبت به هپاتیت درمان شدند و میزان بهبودی در این گروه سریع تر بود، اما در مورد عدم موفقیت بیماران مبتلا به هپاتیت در گروه های مربوطه هیچ موردی اشاره نشده بود (Betancourt et al).
۷٫۲٫۲ ایسکمی
ایسکمی کمر
در حالی که برخی گزارش ها در مورد اثربخشی اوزون در درمان ایسکمی اندام وجود دارد (Sroczynski و همکاران، ۱۹۹۲؛ Turczynski و همکاران، ۱۹۹۱؛ Maslennikov و همکاران، ۱۹۹۷؛ Tylicki و همکاران، ۲۰۰۱؛ Tylicki et al، ۲۰O3؛ Biedunkiewicz و همکاران، ۲۰۰۴)، این موارد در بر دارنده کوچکترین کارآزمایی های بالینی تصادفی بودند که از چند مرکزی که عمدتا در لهستان و روسیه مستقر هستند به دست امده است. مطالعه (Tafil-Klawe et al (2002 شامل ۶۲ بیمار مبتلا به ایسکمی اندام تحتانی است که ۳۲ نفر از انها با اوزون درمان شده اند و سایر افراد با روش سنتی تحت درمان قرار گرفتند که درمان با اوزون نتایج بهتری را نتیجه داد.
ایسکمی CNS
مطالعه ۸۵ بیمار مبتلا به نارسایی مزمن توسط کوتوف و همکاران از طریق اوزون درمان شده و نشان دهنده کاهش نامتقارن خون در داخل مغز، افزایش پاسخگویی گردش خون مغزی و بازسازی عملکردی در دایره ویلیس می باشد.
بیماری های ایسکمیک قلب
یکی دیگر از مطالعات مقطعی اوزون درمانی در خصوص بیماران مبتلا به آنژین پکتوریس پیشرفته، منجر به حذف شرایط متغیر با کاهش قابل توجه علائم نارسایی کرونر شد (Shaarov و همکاران).
۷٫۲٫۳ اوپتالمولوژی
RCT دو سر کور که شامل ۱۲۳ فرد مبتلا به رتینیت pigmentosa بود، نشان داد که اوزون درمانی اگرچه عمل موقت بوده اما موثر بوده است (Moreno et al). مطالعات مقطعی انجام گرفته توسط Mapolon و همکاران حذف فتوفوبیا و فتوتوپسیا در ۵۰ بیمار مبتلا به رتینیت پیگمنتوزا که تحت اوزون درمانی بودند را گزارش می دهد.
به طور مشابه، مطالعه دیگری توسط دیاز و همکاران شامل ۱۸۰ بیمار مبتلا به بیماری های مختلف چشم، مانند رتینیت، pigmentosa، نزدیک بینی، گلوکوم زاویه باز مزمن، آتروفی اپتیک و رتینوپاتی دیابتی با اوزون درمانی روزانه و بهبودی بین ۲۳ تا ۶۳ درصد در پیگیری سالانه را نشان می دهد.
Satiesteban و همکارانش در یک مطالعه مقطعی ۶۰ بیمار مبتلا به نارسایی عصبی بینایی که تحت درمان با اوزون قرار گرفتند را مورد بررسی قرار دادند و در این بین ۸۶٪ و ۸۳٪ بهبودی در آزمون حساسیت کنترلی پلی رابسون (PRCST) و زمینه دیداری (VF) توسط Goldmann Perimetry به دست امد.
۷٫۲٫۴ درمان اعصاب
در یک آزمون کنترل شده تصادفی کوچک انجام گرفته توسط بساب این مورد نشان داده شد که پیشرفت در روش آئودیومتری وجود داشته، و آستانه الکتروفیزیولوژیک و زمان تاخیر موج V تا DB 90 برای همان گوش، در درصد قابل توجهی از کودکان که اوزون درمانی را دریافت می کنند، محقق شده است.
مطالعه مقطعی بیماران مبتلا به مزوتیمپانیس خفیف مزمن تحت درمان با اوزون در روسیه، نشان دهنده کنترل التهاب غشاء مخاطی، کاهش ترشح و بازسازی عملکرد لوله شنوایی می باشد (Shakov & Edeleva 1996)
۷٫۲٫۵ بیماری زنان و جینکولوژی
دو آزمایش غیر تصادفی منتشر نشده کنترل نشده نشان داد که بیماران مبتلا حاضر در بخش سزارین که تحت اوزون درمانی بوده اند عوارض عفونی کمتری نسبت به کنترل ها داشتند (Kovalev & Clemente-Apumayta، Kovalev). یک مطالعه مقطعی منتشر نشده توسط Kachlina گزارش داد که حداکثر اثر مثبت اوزون در بیماران مبتلا به عفونت های داخل رحمی بدون علائم التهاب در مقایسه با افرادی که دارای علائم التهابی هستند دیده می شود.
به طور مشابه، یک آزمون غیر تصادفی کنترل نشده نشان دهنده مزایای در بیماران مبتلا به بیماری های مختلف پس از زایمان که در دوره پس از زایمان تحت درمان با اوزون قرار داشتند، نسبت به گروه کنترلی می باشد (Kachalina و غیره منتشر نشده).
دو مطالعه مقطعی با استفاده از اوزون درمانی در درمان ناباروری زنان و برای آندومتریت نشان دهنده روند بهبودی بود. با این حال، این مطالعات نمونه های کوچکی هستند (میلوا و مولدووا، Gretchkanev و مقالات منتشر نشده)
۷٫۲٫۶ اختلالات روانی
در اینجا تنها ۳ آزمایش بالینی مرتبط با این موارد وجود داشت، بنابراین نتایج قابل توجهی به دست نیامد (D’Erme Met al 1998؛ Andreula CF et al 20O3؛ Alex B)
۷٫۲٫۷ سرطان
بررسی ارائه شده توسط (Ernst (2001 این نتیجه گیری را به دست می دهد که دانش در مورد مزایای بالقوه و آسیب اوزون در بیماران سرطانی کافی نیست. بنابراین چنین روش درمان نمی تواند به عنوان یک روش جایگزین برای بیماران سرطانی توصیه شود.
به طور مشابه، انجمن سرطان آمریکا در دو مقاله مروری تاکید داشته است که اگر نگوییم هیچ شواهدی وجود ندارد اما شواهد اندکی وجود دارد که نشان می دهد که اوزون برای درمان سرطان موثر است (Cancer Journal for Clinicians 1993، Cancer Journal for Clinicians 1994).
۷٫۲٫۸ شرایط پوستی
شواهد موجود با توجه به استفاده از اوزون در درمان شرایط پوستی تنها جنبه توصیفی دارد (Jordan et al 2002؛ Panminerva et al 1995).
- نتیجه گیری
داده های فعلی در مورد استفاده از روش اوزون درمانی به عنوان گزینه های درمانی جایگزین برای شرایط مختلف بهداشتی فاقد مزیت ایمنی و درمانی مناسب نسبت به روش های درمانی معمول می باشد.
- توصیه ها
شواهد بالینی کافی برای توصیه روش اوزون درمان به عنوان یک روش جایگزین در بیماران مبتلا به HIV و بیماری های عفونی، بیماری های خود ایمنی، ایسکمی، شرایط چشم، ENT، زنان و زایمان، اختلالات ارتودنسی، سرطان و شرایط پوست وجود ندارد.
مطب شخصی دکتر علی تارات بر اساس الگو گیری از آخرین تکنولوژی های روز دنیا و رعایت استانداردهای جهان در زمینه انواع روشهای رایج تجویز اکسیژن – اوزن طبی در خدمت شما عزیزان است.
<