ویروس کرونا در طی زمان میتواند در قالب “سندرم کووید طولانی” موجب ضعف عضلانی و کاهش حجم عضلانی شود
مقدمه
سازمان جهانی بهداشت (WHO) اخیراً یک تعریف مورد بالینی ایجاد کرده است تا وضعیت تداوم علائم به دنبال بیماری کروناویروس ۲۰۱۹ (COVID-19) را تعیین کند. کووید طولانی، در افرادی با سابقه عفونت احتمالی یا تایید شده SARS-CoV-2 در ۳ ماه گذشته ایجاد می‌شود و طیف وسیعی از علائم و نشانه‌ها را در بر می‌گیرد که برای هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه می‌یابد و با تشخیص جایگزین قابل توضیح نیست. علائم طولانی مدت کووید می تواند پس از کووید-۱۹ حاد به طور جدید ایجاد شود یا از بیماری اولیه باقی بماند. علائم شایع عبارتند از تنگی نفس، خستگی، ضعف، اختلال عملکرد شناختی، بدن درد، گلودرد، سرفه، اسهال، آنوسمی، و دیسگوزی. تخمین زده شده است که بیش از ۸۰٪ از افرادی که از یک دوره کووید-۱۹ بهبود یافته اند حداقل یک علامت طولانی مدت را تجربه می کنند.
نشان داده شده است که کووید طولانی مدت تأثیر منفی بر چندین اندام و سیستم بدن از جمله عضلات اسکلتی دارد. این اندام برای حرکت، تعادل، وضعیت بدن، فعالیت های روزانه و حتی انواع عملکردهای متابولیک ضروری است. در واقع، بیش از ۶۰ درصد از افرادی که مبتلا به کووید-۱۹ طولانی مدت هستند، خستگی، تحرک کمتر و ضعف را گزارش کرده‌اند. جالب توجه است که شیوع بالای ضعف عضلات اسکلتی و عملکرد بدنی پایین در بازماندگان COVID-19 بدون مشکلات اسکلتی عضلانی قبلی گزارش شده است. افراد مسن در معرض افزایش خطر ابتلا به علائم اسکلتی- عضلانی در طی کووید طولانی مدت هستند که احتمالاً به دلیل اثر ترکیبی عفونت ویروسی و کاهش در توده و عملکرد عضلانی به واسطه افزایش سن است.
هدف از این مطالعه مروری روایی، توصیف اثرات بالقوه درازمدت COVID-19 بر سلامت عضلات در بزرگسالان است. ما از اصطلاح سلامت عضله برای توصیف توده و عملکرد عضلانی (یعنی قدرت و عملکرد) استفاده کردیم. در اینجا، ما نتایج سلامت عضلانی را در افراد مبتلا به کووید طولانی که با درجات مختلف شدت بیماری تظاهر میابند که ما آن را با بررسی همزمان ساختار بدن و روش‌های عملکرد فیزیکی مختلف ارزیابی می‌شوند، توصیف می‌کنیم. علاوه بر این، ما تأثیر طولانی مدت کووید را بر کیفیت زندگی (QoL) مرتبط با سلامت عضلات گزارش می‌کنیم.
نهایتا ، کووید طولانی مدت بر کیفیت زندگی، تأثیر منفی می‌گذارد، به‌ویژه در افرادی که عملکرد فیزیکی ضعیفی دارند. سوء تغذیه یکی از عوامل احتمالی کیفیت زندگی پایین در طول مدت طولانی کووید است. رابطه بین کیفیت زندگی و وضعیت تغذیه قبلاً در شرایط دیگر بررسی شده است و با اختلال در وضعیت عملکردی و تاخیر در بهبودی همراه است.
اگرچه افراد مسن بیشتر در معرض خطر اثرات مضر کووید طولانی مدت بر سلامت ماهیچه‌ها هستند، اما اطلاعات کمی در مورد تفاوت‌های مرتبط با سن و اینکه آیا این عواقب در افراد مسن در مقایسه با بزرگسالان جوان بدتر است یا خیر، شناخته شده است. تفاوت‌های سنی باید در مطالعات آینده مورد بررسی قرار گیرد تا درک بهتری از مدت زمانی که کووید بر سلامت عضلات در طول عمر تأثیر می‌گذارد به دست آید.
در نهایت، علیرغم مطالعات محدود، کووید طولانی مدت به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامت عضلات تأثیر می گذارد. ارزیابی‌های توده عضلانی و عملکرد آن میتواند به شناسایی، تشخیص و مدیریت سلامت عضلانی ناشی از کووید طولانی کمک کند، و در نتیجه نیاز به ایجاد مداخلات هدفمند را برجسته می‌کند. رویکردهای اولیه برای بهینه‌سازی سلامت عضلانی در طول مسیر بیماری و دوره بهبودی ضروری است و باید از طریق یک تیم چند رشته ای از متخصصان بهداشت و درمان در نظر گرفته شود.
متن کامل مقاله را میتوانید در فایل PDF زیر مطالعه کنید
<