چه کسی در مقطعی از زندگی خود سردرد را تجربه نکرده است؟
سردرد به اندازه سرماخوردگی رایج است، و ممکن است یک یا دو مسکن مثل ایبوپروفن تمام چیزی باشد که برای کاهش درد نیاز دارید.
اما برای برخی افراد، مانند کسانی که از سردرد خوشه ای یا میگرن رنج می برند، چند مسکن معمولی کارساز نیست و این سردردها می توانند شدید و ناتوان کننده باشند. مطالعاتی که سالهای اخیر بر عوارض بلند مدت کووید انجام شده است به ما مینشان میدهد که سردردهای شبه میگرن بهعنوان یکی از شایعترین علایم کووید طولانی در نظر گرفته میشوند.
همچنین تحقیقات مختلف در سراسر دنیا نشان داده است که طی سالهای اخیر بر تعداد مبتلایان به سردرد میگرنی افزوده شده است که نقش کووید بلند مدت بر این افزایش آمار و ارقام کاملا مشهود است.
کرونای بلند مدت چیست؟
با توجه به مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC)، کووید طولانی مدت به صورت کلی در قالب علائمی تعریف می شود که چندین هفته پس از اتمام عفونت اولیه COVID-19 در فرد ایجاد می شود.
افراد مبتلا به کووید طولانی علائم زیر را به عنوان بخشی از علائم کرونای بلند مدت گزارش کرده اند:
- خستگی که در زندگی روزمره اختلال ایجاد می کند و پس از فعالیت فیزیکی یا ذهنی بدتر میشوند (همچنین به عنوان «بیحالی پس از تمرین» نیز شناخته میشود)
- -علائم تنفسی یا قلبی مانند تنگی نفس، سرفه، درد قفسه سینه یا تپش قلب
- علایم گوارشی مثل ریفلاکس و اسهال و یبوست
- -دردهای مفصلی یا ماهیچهای
- -علائم عصبی، از جمله مه مغزی، مشکلات خواب، سرگیجه، تغییر در بویایی یا چشایی، افسردگی یا اضطراب و سردرد.
این علایم ممکن است هفتهها یا حتی ماهها ادامه داشته باشند و همچنین نوسان در این علایم کاملا واضح است به این شکل که در حالی که بیمار احساس میکند علایم نامبرده در حال کاهش هستند، اما مجددا به شکل ناتوان کنندهای شدت میابند.
سردرد میگرنی چیست؟
پاسخ به این سوال به ظاهر ساده پیچیده تر از آن است که به نظر میرسد.
سردرد به هرگونه احساس ناخوشایند در محدوده سر که شامل بالای گردن و حتی چشمها نیز میباشد میشود و سردرد میگرنی نیز یک سردرد ضربان دار است که معمولا با علایم دیگری مانند حساسیت به نور، صدا یا بو و بدتر شدن درد با حرکت ، همراه است. برخی از افراد گاها دچار حملات میگرنی می شوند، در حالی که برخی دیگر روزانه سردردهای شدید دارند و این مانند یک بیماری تمام عیار است. سردرد میگرنی در مواردی با حالت تهوع نیز همراه است که در شدیدترین حالت میگرن، این سردرد و تهوع با استفراغ میشوند.
علت سردرد میگرنی چیست؟
- غذاهای خاص
- محرومیت از خواب
- استرس
- نوسانات هورمونی مثل عادات ماهیانه
- گرسنگی و تشنگی طولانی
- آفتاب طولانی مدت
از شایعترین عوامل شروع حملهی میگرن است. اما اگر صحبت از علت ابتلا به سردردهای میگرنی در میان باشد، اختلال خودایمنی در عروق محیطی سر جدیدترین و قویترین علت مطرح شده برای سردرد میگرنی میباشد.
ارتباط کرونای بلند مدت و میگرن چیست؟
مهمترین ابزار کرونا برای ایجاد علایم کرونای بلند مدت ، واسکولیت یا اختلال خودایمنی عروق میباشد.
به این معنی که کرونا با تحریک سیستم ایمنی موجب حملهی اشتباه این سیستم به عروق بدن میشود که باعث میشود در کنار اختلالات قلبی عروقی ، اختلالات عملکرد کلیوی، میگرن یکی از مهمترین نتایج این اختلال خودایمنی القا شده توسط کووید باشد.
در نتیجه ، امروزه بیشتر از زمان قبل از همهگیری کرونا شاهد سردردهای میگرنی در میان افراد هستیم.
چه کسانی بیشتر به میگرن مبتلا میشوند؟
مثلث ژنتیک ، سبک زندگی و عفونتهای ویروسی موثرترین عوامل دخیل در ابتلا به سردردهای میگرنی هستند.
به این شکل که برای مثال بیمار سابقه خانوادگی میگرن داشته است وشرایط روحی نامناسب یا ابتلا به کووید تعداد و شدت حملات میگرن را در ایشان تشدید کرده است.
راههای درمان سردرد میگرنی چیست؟
حملههای میگرن به سختی کنترل میشوند و معمولا توصیه میشود که عوامل شروع کننده حمله شناسایی شده و از آنها جلوگیری شود تا بتوان مانع شروع حمله شد چرا که مسکن های معمولی به سختی در این شرایط پاسخگو هستند. مطالعات انجام گرفته بر روی دیگر روش ها نیز مانند طب سنتی، بوتاکس عضلات گردن ، کمپرس سرد و گرم ، ماساژ و… اثربخشی چشمگیری از خود در درمان میگرن نشان ندادهاند، اما امروزه اوزون تراپی به عنوان یک روش موثر در درمان میگرن قابل استفاده است، که اثربخشی قابل توجهی از این روش نیز طی تحقیقات متعدد ثابت شده است.
مطب دکتر تارات چه درمانی برای سردرد میگرنی ناشی از کرونا در نظر دارد؟
در این مرکز درمانی اوزون تراپی به روش آلمانی SALINE DIV انجام میگیرید که بیش از ۹۰ درصد اثربخشی ثابت شده در درمان میگرن و قطع حملات آن دارد.
منابع:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9340759/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10219375/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11247184/
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11247184/